Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 18 maja 2022 r., sygn. I SA/Bd 197/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Urszula Wiśniewska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Agnieszka Olesińska Sędzia WSA Tomasz Wójcik po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 maja 2022 r. sprawy ze skargi K. L. na decyzję Inne z dnia [...] września 2021 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]. [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na K. L. ("Skarżący", "Strona"), karę pieniężną w wysokości [...] zł. Podstawę faktyczną rozstrzygnięcia stanowiło wykonywanie przewozu drogowego pojazdem nieposiadającym ważnego aktualnego badania technicznego potwierdzającego jego zdatność do ruchu drogowego oraz skrócenie przez kierowcę odpoczynku dobowego o czas równy lub większy niż 4 godziny i 30 minut.

W złożonym odwołaniu Strona zarzuciła naruszenie przepisu lp. 15.1 zał. nr 4 do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2021 r., poz. 919 ze zm., dalej: "u.t.d.") przez jego błędne zastosowanie wynikające z nieprawidłowo przeprowadzonej wykładni, przejawiające się nałożeniem kary za stan faktyczny nieobjęty dyspozycją przywołanej normy sankcjonującej oraz naruszenie art. 7, art. 8, art. 77 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021r., poz. 735 ze zm., dalej: "k.p.a.") przez niewyczerpującą analizę materiału dowodowego zebranego w sprawie, przejawiającą się nierozpatrzeniem możliwości zastosowania przepisu uchylającego i umniejszającego odpowiedzialność strony, tj. art. 189 f k.p.a. w oparciu o kryteria wymienione w art. 189 d k.p.a.

Decyzją z dnia [...]. Inne utrzymał w mocy decyzję wydaną w pierwszej instancji.

W uzasadnieniu organ podał, że w rozpatrywanej sprawie kary pieniężne są nakładane na podstawie art. 92a w zw. z art. 93 ust. 1 u.t.d. Treść art. 92a ust. 1 i 7 w zw. z załącznikiem nr 3 do u.t.d. określa w sposób sztywny wysokość kar pieniężnych za naruszenia przepisów załącznika nr 3 do u.t.d. W tym zakresie organ nie ma możliwości miarkowania kar pieniężnych. W związku z powyższym regulacja wynikająca z art. 189d k.p.a., na mocy art. 189a § 2 pkt 1 nie ma zastosowania w niniejszej sprawie. Ponadto, zastosowania nie znajdzie również art. 189e oraz art. 189f k.p.a., które regulują przesłanki odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej oraz udzielenia pouczenia. Kwestie te zostały uregulowane odrębnie przez u.t.d. w art. 92c ust. 1 pkt 1, zaś w odniesieniu do naruszeń związanych z nieprzestrzeganiem przepisów o czasie prowadzenia pojazdów, wymaganych przerwach i okresach odpoczynku zastosowanie ma art. 92b ust. 1 u.t.d. Reguła kolizyjna wyrażona w art. 189a § 2 k.p.a. daje w tym zakresie pierwszeństwo przepisom odrębnym, a nie przepisom zawartym w dziale IVa k.p.a.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00