Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 17 maja 2022 r., sygn. II SA/Ol 67/22

Dnia 17 maja 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas sędzia WSA Bogusław Jażdżyk po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 maja 2022 roku sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1) oddala skargę; 2) przyznaje adwokat od Skarbu Państwa – Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) powiększoną o należny podatek VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Decyzją z (...) wydaną z upoważnienia Burmistrza B. (dalej jako: organ I instancji) przez Zastępcę Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w B., na podstawie art. 17 i art. 24 ust. 2a ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jednolity Dz.U. z 2020 r., poz. 111, dalej jako: u.ś.r.), odmówiono M. K. (dalej jako: strona, wnioskodawczyni lub skarżąca) świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad matką. Decyzja ta została wydana po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z uchyleniem przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej jako: Kolegium lub organ odwoławczy) rozstrzygnięciem z (...) uprzednio wydanej przez organ I instancji decyzji z (...) odmawiającej stronie wnioskowanego świadczenia. W uzasadnieniu podano, że wnioskiem z 16 lutego 2021r. strona wniosła o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, dołączając orzeczenie o stopniu niepełnosprawności wydane przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności z 21 lutego 2011 r., z którego wynika, że matka wnioskodawczyni została zaliczona do znacznego stopnia niepełnosprawności na stałe, niepełnosprawność istnieje od 21 września 2010 r., a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 18 listopada 2011 r. Wskazano, że osoba wymagająca opieki zamieszkuje wraz z mężem oraz wnioskodawczynią. Wnioskodawczyni sprawuje opiekę nad matką od około 2 lat i jest to stała, całodobowa opieka w każdy dzień tygodnia, włącznie ze świętami. Wskazano zakres czynności wykonywanych przez stronę oraz ilość poświęconego na to czasu. Podano, że wnioskodawczyni pracowała do 2006 r., zaś od stycznia 2007 r. sprawowała opiekę nad niepełnosprawnym synem i z tego tytułu pobierała świadczenie pielęgnacyjne. Od września 2019 r. otrzymuje specjalny zasiłek opiekuńczy na matkę. Nie kwestionując sprawowanej przez stronę opieki nad matką, organ I instancji uznał, że nie zostały spełnione przesłanki do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, bowiem nie przedłożono stosownego orzeczenia potwierdzającego powstanie niepełnosprawności matki wnioskodawczyni do ukończenia 18 roku życia, czy też w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25 roku życia. Ponadto wskazano, że w myśl art. 17 ust. 5 pkt 1 lit b) u.ś.r. świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego, świadczenia pielęgnacyjnego lub zasiłku dla opiekuna, o którym mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów. Jak wynika zaś z akt rozpoznawanej sprawy decyzją z (...) przyznano stronie specjalny zasiłek opiekuńczy w związku z opieką nad matką na okres od 1 listopada 2020 r. do 31 października 2021 r. i jest on nadal wypłacany.