Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 17 maja 2022 r., sygn. I SA/Rz 184/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S.WSA Piotr Popek, Sędzia WSA Jacek Boratyn /spr./, Sędzia WSA Grzegorz Panek, Protokolant sekr. sąd. Sabina Długosz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 maja 2022 r. sprawy ze skargi M.R. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] grudnia 2021 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną interpretację, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz skarżącego M.R. kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, interpretacją indywidualną z 9 grudnia 2021 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.775.2021.2.WN, uznał za nieprawidłowe stanowisko M.R. – zwanego dalej skarżącym lub podatnikiem, odnośnie opodatkowania podatkiem od towarów i usług rekompensaty z tytułu świadczenia usług przewozowych o charakterze użyteczności publicznej.

Występując o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego skarżący przedstawił opis stanu faktycznego, w którym jest on jednoosobowym przedsiębiorcą, podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych.

W ramach prowadzonej działalności zawarł umowę o świadczenie usług przewozowych, w zakresie publicznego transportu zbiorowego w powiatowych przewozach pasażerskich. Organizatorem przedmiotowych usług jest powiat mielecki. W ramach zawartej umowy strony ustaliły, iż operator (skarżący) będzie świadczył usługę w zakresie przewozów pasażerskich na określonych liniach, zgodnie z określonym rozkładem jazdy i zgodnie z cennikiem ustalonym przez organizatora.

Przedmiotowa umowa została zawarta przez powiat mielecki, jako organizatora publicznego transportu zbiorowego na obszarze swojej działalności bezpośrednio z operatorem na podstawie art. 1 ust. 1, art. 7 oraz art. 22 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz.U. z 2018 r. poz. 2016 ze zm., zwanej dalej u.pz.) z uwzględnieniem art. 5 ust. 5 Rozporządzenia (WE) Nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007r. dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70, zmienionego Sprostowaniem z dnia 3 grudnia 2007r. (Dz. Urz. UE, I. 240/65 z dnia 16 września 2015r.) oraz Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2338 z dnia 16.12.2016r. (Dz. Urz. UE, I. 354/22 z dnia 23 grudnia 2016 r.).