Wyrok NSA z dnia 17 maja 2022 r., sygn. II FSK 2460/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz (spr.), Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA (del.) Zbigniew Romała, Protokolant Adrianna Siniarska, po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 maja 2019 r. sygn. akt I SA/Po 150/19 w sprawie ze skargi S. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia po wznowieniu postępowania decyzji ostatecznej w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. M. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 16 maja 2019 r., I SA/Po 150/19, w sprawie ze skargi S. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z 28 listopada 2018 r. w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji ostatecznej w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej: "p.p.s.a.") oddalił skargę.

2. Pełnomocnik skarżącego wniósł skargę kasacyjną i zaskarżył powyższy wyrok w całości zarzucając mu naruszenie:

1. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. w zw. z art. 151 oraz art. 174 pkt 1 p.p.s.a. w związku z art. 120 i art. 240 § 1, pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm., dalej: "O.p.") [inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy]. W ramach należytego uzasadnienia prawnego sąd powinien ustosunkować się do wszystkich kwestii spornych podnoszonych przez strony i przedstawić, jakie motywy przemawiały za danym rozstrzygnięciem. Sąd nie może opierać się na ogólnikach, budować uzasadnienia w odniesieniu do niezgłaszanych zarzutów, czy konstruować uzasadnienia w taki sposób, że przedstawia katalog innych rozstrzygnięć bez wskazania jakie maja one skutki w tej sprawie. Powinien zaprezentować logiczny tok myślenia, przedstawiając wykładnię i argumentację prawną przemawiającą za określonym orzeczeniem. W tym celu właśnie należyte uzasadnienie faktyczne opierające się na analizie całości akt postępowania jest niezbędne. Podstawa prawna powinna być nie tylko wskazana (i to szczegółowo, z konkretną jednostką redakcyjną), lecz także wyjaśniona, a jej wyjaśnienie nie może polegać na literalnym przytoczeniu. Nadto, jak w tym przypadku sąd wskazując również przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.f powinien wyjaśnić jak, zgodnie z jego zapatrywaniem w sprawie, należy rozumieć konkretne pojęcia, w tym szczególnie "zwrot", "nowe okoliczności" i "nieznane organowi, który wydał decyzję", zwłaszcza, że to ostatnie rozciąga również na konieczność "nieznania" ich na stronę.