Wyrok NSA z dnia 16 maja 2022 r., sygn. I FSK 762/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia del. WSA Agnieszka Jakimowicz (sprawozdawca), Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej I. H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 29 listopada 2017 r. sygn. akt I SA/Sz 560/17 w sprawie ze skargi I. H. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie z dnia 26 kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od stycznia do marca 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od I. H. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie kwotę 4.050 (słownie: cztery tysiące pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 29 listopada 2017 r., sygn. akt I SA/Sz 560/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę I. H. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w S. z dnia 26 kwietnia 2017 r. o nr [....] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od stycznia do marca 2013 r.

Zdaniem Sądu I instancji organy prawidłowo na podstawie zebranego materiału dowodowego przyjęły, że skarżąca była podatnikiem podatku od towarów i usług w związku z nabyciem przez nią towarów w postaci piwa i wina, objętych wewnątrzwspólnotowymi dostawami, a nie – jak twierdziła - pośrednikiem firmy malezyjskiej przy wewnątrzwspólnotowych dostawach. W opinii Sądu w wyniku dostaw dokonanych przez brytyjską firmę E. [...] na rzecz firmy skarżącej W. I. H. faktycznie doszło do przeniesienia na stronę prawa do dysponowania towarami jak właściciel, gdyż towary te zostały przetransportowane na terytorium państwa członkowskiego (Francji) innego niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu (Anglii) - na rzecz nabywcy. Skarżąca - jako nabywca towaru - uzyskała zatem władztwo nad towarem, które przejawiło się w zleceniu przetransportowania ich z terytorium Anglii do Francji oraz zbyciu tych towarów na rzecz nieustalonych kontrahentów. Wobec tego, że skarżąca posłużyła się polskim numerem identyfikacyjnym, czyli numerem nadanym przez państwo członkowskie inne, niż państwo członkowskie, na którego terenie towary znajdowały się w chwili zakończenia ich transportu, to miejscem opodatkowania spornych transakcji jest Polska, mimo że fizycznie towar nie znajdował się na jej terytorium - na zasadach określonych w art. 25 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).