Wyrok NSA z dnia 16 maja 2022 r., sygn. I FSK 288/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Agnieszka Jakimowicz, po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 29 czerwca 2021 r. sygn. akt I SA/Wr 739/20 w sprawie ze skargi D. O. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 9 listopada 2020 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu różnicy podatku od towarów i usług za II kwartał 2011 r. wraz z odsetkami 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od D. O. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu kwotę 610 (słownie: sześćset dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 29 czerwca 2021 r., w sprawie I SA/Wr 739/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Wrocławiu uchylił decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej: Organ) z 9 listopada 2020 r. wydaną dla D. O. (dalej Skarżący/Strona) w przedmiocie zwrotu różnicy podatku od towarów i usług za II kwartał 2011 r. wraz z odsetkami.

2. Uzasadniając wyrok Sąd wskazał, że Skarżący 12 lipca 2011 roku złożył deklarację VAT-7 za II kwartał 2011 roku wykazując kwotę zwrotu różnicy VAT na rachunek bankowy w terminie 25 dni. Postanowieniem z 5 sierpnia 2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. (dalej: NUS) przedłużył termin dokonania zwrotu do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia w ramach postępowania podatkowego. W dniu 16 maja 2017 r., po ponownym rozpatrzeniu sprawy, NUS wydał decyzję wobec Skarżącego określającą zobowiązanie podatkowe za wskazany okres, która utrzymana została w mocy przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej decyzją z 15 maja 2018 r. W wyniku rozpoznania skargi na tę decyzję Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 23 lipca 2019 r. uchylił decyzje organów obu instancji z uwagi na przedawnienie zobowiązania podatkowego. W konsekwencji 4 października 2019 r. Skarżący złożył wniosek o zwrot różnicy VAT za II kwartał 2011 roku wraz z odsetkami. Organ odmówił zwrotu wskazując na przedawnienie prawa do zwrotu.