Postanowienie SN z dnia 26 lutego 2024 r., sygn. I CSK 6500/22

26 lutego 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Agnieszka Piotrowska

na posiedzeniu niejawnym 26 lutego 2024 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa J. D. i M. D.
‎przeciwko Bankowi spółce akcyjnej w W.
‎o ustalenie, ewentualnie o zapłatę,
‎na skutek skargi kasacyjnej Banku spółki akcyjnej w W.
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku
‎z 7 czerwca 2022 r., I ACa 791/21,

UZASADNIENIE

Powodowie M. D. i J. D. domagali się ustalenia nieważności bliżej opisanej umowy o kredyt hipoteczny z 23 czerwca 2006 r. zawartej między powodami i pozwanym, ewentualnie zasądzenia na ich rzecz kwot 51 771,35 zł oraz 16 507,36 CHF z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Wyrokiem z 26 maja 2021 r. Sąd Okręgowy w Olsztynie oddalił powództwo o ustalenie oraz o zapłatę kwoty 51 771,35 zł z odsetkami oraz zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwotę 16 507,36 CHF z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 30 września 2020 r. do dnia zapłaty oraz oddalił roszczenie odsetkowe w pozostałej części. Po rozpoznaniu apelacji obu stron, Sąd Apelacyjny w Białymstoku wyrokiem z 7 czerwca 2022 r. zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że ustalił, że zawarta pomiędzy powodami a pozwanym w dniu 23 czerwca 2006 r. umowa o kredyt hipoteczny jest nieważna oraz oddalił apelację pozwanego. Pozwany wniósł od tego wyroku skargę kasacyjną, opierając wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania na przyczynach kasacyjnych objętych art. 398⁹ § 1 pkt 1 i 2 k.p.c.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia przysługującym od prawomocnych orzeczeń sądu drugiej instancji, służącym ochronie interesu publicznego przez zapewnienie jednolitości wykładni i stosowania prawa, wkład Sądu Najwyższego w rozwój orzecznictwa i nauki prawa oraz eliminowanie z obrotu prawnego orzeczeń wydanych w postępowaniu nieważnym lub orzeczeń oczywiście niezgodnych z prawem. Stosownie do 398 § 1 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania w razie wykazania przez stronę, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Z punktu widzenia funkcji oraz założeń skargi kasacyjnej jako nadzwyczajnego środka zaskarżenia, rolą „przedsądu” jest wstępna selekcja skarg pod kątem spełniania wymienionych wyżej kryteriów (przyczyn kasacyjnych) kwalifikujących skargę do jej przedstawienia Sądowi Najwyższemu w celu merytorycznego rozpoznania.