Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 12 maja 2022 r., sygn. I SA/Wr 1025/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tadeusz Haberka, Sędziowie: Sędzia WSA Marta Semiczek, Sędzia WSA Dagmara Stankiewicz – Rajchman (sprawozdawca), , Protokolant: Starszy specjalista Edyta Luniak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 maja 2022 r. sprawy ze skargi: A sp. z o. o. we W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 sierpnia 2021 r. nr 0114-KDIP3-1.4011.407.2021.2.MG w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych: I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną w części uznającej stanowisko Strony skarżącej za nieprawidłowe; II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz Strony skarżącej kwotę 697,00 zł (słownie złotych: sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez A sp. z o. o. w W. (dalej jako: spółka, skarżąca, strona, wnioskodawca) jest interpretacja indywidualna z dnia 4 sierpnia 2021 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (organ podatkowy, organ interpretacyjny, DKIS). Działając na podstawie przepisów art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm., dalej: O.p.) organ uznał za nieprawidłowe stanowisko wnioskodawcy dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków spółki jako płatnika w związku z przekazaniem pracownikom świadczeń w części dotyczącej pytań oznaczonych numerami 1, 2 i 3 (tj. w części dotyczącej braku obowiązków płatnika w związku z przekazaniem pracownikom paczek świątecznych, voucherów lub bonów) oraz za prawidłowe w pozostałym zakresie (pytania nr 4 i 5).

Zaskarżone rozstrzygnięcie zapadło w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

Skarżąca przedstawiając stan faktyczny wskazała, iż jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych w rozumieniu art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm., dalej: u.p.d.o.f.), obowiązanym do obliczania i pobierania w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy. Prowadzi działalność gospodarczą związaną z tworzeniem oprogramowania komputerowego, w ramach której zatrudnia ponad 400 pracowników, świadczących pracę w trybie zdalnym i stacjonarnym. System pracy w spółce oparty jest na tworzeniu zespołów projektowych, co wiąże się z dużą rotacją wewnętrzną pracowników. Z tych też względów, w celu zwiększenia integracji pomiędzy pracownikami, poprawy efektywności i wydajności pracowników, jak i zapewnienia lepszych warunków pracy i zwiększenia konkurencyjności spółki na rynku pracy, skarżąca stworzyła system świadczeń pozapłacowych (tzw. benefity) dla pracowników w rozumieniu ustawy Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1320 ze zm.). Benefity finansowane są ze środków obrotowych spółki i są to w szczególności: