Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 maja 2022 r., sygn. VII SA/Wa 415/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Gierak - Podsiadły (spr.), Sędziowie sędzia WSA Tomasz Janeczko, sędzia WSA Izabela Ostrowska, , Protokolant spec. Agnieszka Wrzodak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 maja 2022 r. sprawy ze skargi (...) na decyzję Ministra Finansów z dnia (...) grudnia 2021 r. znak: (...) w przedmiocie umorzenia opłaty legalizacyjnej oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi [...] S.A. z siedzibą we [...] ("skarżąca") jest decyzja Ministra Finansów znak: [...] z [...] grudnia 2021 r. wydana w sprawie umorzenia opłaty legalizacyjnej, w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...] ("PINB") postanowieniem nr [...] z [...] stycznia 2020 r. ustalił dla skarżącej opłatę w wysokości 200.000,00 zł za legalizację budowy fragmentu napowietrznej linii elektroenergetycznej 110 kV od istniejącego słupa na działce nr [...] obręb [...], do istniejącego słupa na działce nr [...] obręb [...].

Pismem z 3 lutego 2020 r. skarżąca wystąpiła z wnioskiem do Wojewody [...] o umorzenie ustalonej opłaty legalizacyjnej w całości. W jego uzasadnieniu skarżąca wskazała, że inwestor – [...] S.A. w [...], podjął w 2018 r. kroki zmierzające do uzyskania pozwolenia na budowę, a przyczyną powstania samowoli budowlanej był fakt, że prace budowlane mogły zostać przeprowadzone wyłącznie w okresie przerwy w pracy Huty [...], która ma miejsce nie częściej niż raz do roku. W czasie, w którym skarżąca miała możliwość zrealizowania inwestycji, inwestor oczekiwał jeszcze na decyzję stosownych organów, co później spowodowało naliczenie opłaty legalizacyjnej. Uzupełniając powyższy wniosek skarżąca w piśmie z 23 marca 2020 r. wskazała, że prowadzi działalność tylko na rynku krajowym (lokalnym), nie posiada udziału w obrocie handlowym na większą skalę, nie ma powiązań z przedsiębiorcami zagranicznymi, wobec czego udzielenie wnioskowanej ulgi nie doprowadzi do zakłóceń w konkurencji, negatywnie rzutujących na wymianę handlową w ramach UE. W piśmie tym skarżąca dodatkowo wskazała, że ustalona opłata legalizacyjna w znaczący sposób przewyższa wynagrodzenie uzyskane przez Spółkę z tytułu realizacji inwestycji, wobec czego, jeżeli wnioskowana ulga nie zostanie jej udzielona, nie chcąc ponieść nieuzasadnionych kosztów działania w interesie publicznym, usunie powstałą samowolę budowlaną.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00