Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 maja 2022 r., sygn. II SA/Wa 2467/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Karolina Kisielewicz, Sędzia WSA Tomasz Szmydt, Asesor WSA Michał Sułkowski (spr.), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 10 maja 2022 r. sprawy ze skargi R.M. na postanowienie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z dnia [...] maja 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia żądanej treści uchyla zaskarżone postanowienie oraz utrzymane nim w mocy postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] marca 2021 r. nr [...]

Uzasadnienie

R. M. w piśmie z 7 października 2020 r., powołując się na § 4 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej (dalej "rozporządzenie") oraz art. 217 § 2 pkt 2 w zw. z art. 218 K.p.a., wniósł do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] (dalej "DIAS") o wydanie zaświadczenia potwierdzającego pełnienie przez niego służby w Służbie Celnej w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu, w okresie od września 1999 r. do lipca 2009 r.

DIAS postanowieniem z [...] października 2020 r., odmówił wydania zaświadczenia żądanej treści.

R. M. w piśmie z 20 października 2020 r. wniósł zażalenie na postanowienie organu pierwszej instancji do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (dalej "Szef KAS").

Szef KAS postanowieniem z [...] stycznia 2021 r., na podstawie art. 138 § 2 w zw. z art. 144 K.p.a., uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.

Organ odwoławczy, po pierwsze stwierdził, że DIAS nie rozważył, czy R. M. ma interes prawny w uzyskaniu żądanego zaświadczenia. Po drugie, zauważył, że z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia, ani z akt sprawy nie wynika konkretnie, które dokumenty były przedmiotem analizy organu. W ocenie Szefa KAS, wskazanie, że były to między innymi zakresy obowiązków i uprawnień, nie jest wystarczające. Organ drugiej instancji skonstatował, że w tej sytuacji nie ma możliwości odniesienia się do zarzutów wnoszącego zażalenie i oceny charakteru podejmowanych przez niego czynności. Zaznaczył, że w celu wyjaśnienia przedmiotowej kwestii, organ pierwszej instancji powinien dokonać analizy wszystkich posiadanych dokumentów, które mogłyby wskazywać na warunki, w jakich skarżący pełnił służbę w kontekście treści wniosku o wydanie zaświadczenia. Przywoławszy treść § 4 pkt 1 rozporządzenia oraz odwoławszy się do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 27 maja 2014 r. sygn. akt U 12/13, organ odwoławczy stwierdził, że do wydania żądanego przez skarżącego zaświadczenia konieczne jest, aby określone fakty lub okoliczności wynikały z dokumentów będących w posiadaniu organu. W ocenie Szefa KAS, istnieje zatem konieczność przeprowadzenia postępowania mającego na celu zebranie i analizę materiału dowodowego w celu wyjaśnienia wszystkich istotnych podnoszonych przez R. M. okoliczności, co do realizowanych przez niego działań.