Wyrok NSA z dnia 10 maja 2022 r., sygn. I OSK 1352/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Elżbieta Kremer (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Piotr Przybysz Sędzia del. WSA Anna Wesołowska po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Elblągu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 29 kwietnia 2021 r. sygn. akt II SA/Ol 219/21 w sprawie ze skargi A. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Elblągu z dnia [...] stycznia 2021 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 29 kwietnia 2021 r. sygn. akt II SA/Ol 219/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, po rozpoznaniu skargi A. G., uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Elblągu z dnia [...] stycznia 2021 r. nr [...] oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego.

Wyrok zapadł na tle następujących okoliczności sprawy:

Wnioskiem z dnia 18 listopada 2020 r., A. G. zwróciła się o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym – matką E. B.

Decyzją z dnia [...] grudnia 2020 r., Burmistrz Miasta i Gminy Młynary odmówił stronie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawnym członkiem rodziny – matką E. B.

W ocenie organu I instancji, przesłanki do przyznania świadczenia nie są spełnione, bowiem na dzień złożenia wniosku strona nie zrezygnowała z emerytury. Ponadto, fakt że stopień niepełnosprawności matki datuje się od 1 października 2019 r, czyli w wieku 89 lat, natomiast niepełnosprawność – nie można ustalić, stanowi negatywną przesłankę przyznania świadczenia, wynikającą z art. 17 ust. 1b pkt 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 111 ze zm.), dalej powoływanej jako "u.ś.r.".