Wyrok WSA w Krakowie z dnia 5 maja 2022 r., sygn. III SA/Kr 1798/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący S WSA Maria Zawadzka Sędziowie S WSA Renata Czeluśniak S WSA Ewa Michna (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 5 maja 2022 r. sprawy ze skargi S. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] 2021 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego skargę oddala.

Uzasadnienie

Ponownie wydaną w sprawie decyzją z 3 września 2021 r., znak: [...] Burmistrz R odmówił S. F. (dalej: skarżąca) przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad niepełnosprawnym mężem J. F.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że w sprawie nie zostały spełnione przesłanki warunkujące przyznanie świadczenia, określone art. 17 ust. 5 i art. 17 ust. 1b ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j.Dz.U. z 2022 r., poz. 615) - dalej: u.ś.r. Z uzyskanych bowiem informacji z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa wynikało, że mąż skarżącej jest zarejestrowany jako producent rolny, który w latach 2005-2020 r. pobierał dopłaty w ramach systemu wsparcia bezpośredniego, jak również wnioskował o te płatności w roku 2021 r., przy czym termin składania wniosków na rok 2021 r. rozpoczął się 15 marca 2021 r., a zatem po dacie, w której J. F. został uznany za osobę o znacznym stopniu niepełnosprawności. Zdaniem organu, powyższe pozwalało twierdzić, że mąż skarżącej pomimo niepełnosprawności prowadził nadal gospodarstwo rolne co z kolei wskazywało, że jego stan zdrowia nie wymaga stałej, długoterminowej opieki ze strony skarżącej, a przynajmniej nie aż w takim szerokim zakresie aby musiała ona w pełni rezygnować z pracy w gospodarstwie rolnym. Ponadto doręczona przez skarżącą kserokopia dokumentacji medycznej obrazowała stan zdrowia jej męża w okresie od czerwca do grudnia 2020 r. Skarżąca nie przedstawiła dokumentacji medycznej oceniającej stan zdrowia męża w chwili rozpatrywania sprawy. Wobec powyższego organ uznał, że brak jest związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy zaprzestaniem pracy w gospodarstwie rolnym przez skarżącą, a koniecznością sprawowania opieki nad mężem. Ponadto organ I instancji wskazał, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 21 października 2014 r., sygn. K 38/13 nie wyeliminował z obrotu prawnego przesłanki, o której mowa w art. 17 ust.1b u.ś.r.