Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 5 maja 2022 r., sygn. II SA/Bd 188/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Janiszewska-Ziołek (spr.) Sędziowie sędzia WSA Renata Owczarzak asesor WSA Mariusz Pawełczak po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 5 maja 2022 r. sprawy ze skargi W. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie ustalenia świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z [...] grudnia 2021r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu zażalenia W. K. na postanowienie Wójta Gminy C. z [...] listopada 2021r. odmawiające wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie złożonego [...] października 2021 r. wniosku o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 k.p.a., utrzymało w mocy zaskarżone postanowienie.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że zaskarżonym postanowieniem organ I instancji odmówił wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie złożonego [...] października 2021 r. wniosku, gdyż sprawa o ustalenie dla W. K. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub podjęcia pracy w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym bratem M. K. została zakończona decyzją ostateczną. Organ wyjaśnił przy tym, że decyzją Wójta Gminy C. z [...] czerwca 2021r. ([...]) odmówiono W. K. świadczenia pielęgnacyjnego wnioskowanego z tytułu sprawowania opieki nad bratem M. K. (na wniosek z [...] czerwca 2021r.), a powodem wydania decyzji odmownej było ustalenie, że matka wnioskodawcy oraz M. K. nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności lub tożsamym wydanym przez Lekarza Orzecznika ZUS lub Lekarza Rzeczoznawcy KRUS (art. 17 ust. 1 a ustawy z 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych – tj. Dz. U. z 2020r. poz. 111 ze zm. , dalej powoływana jako "u.ś.r."). Decyzja ta została utrzymana w mocy przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze (decyzja z [...] lipca 2021r. nr [...]). SKO ustaliło również, że W. K. do ponownego wniosku o świadczenie pielęgnacyjne nie dołączył nowego dowodu potwierdzającego zaliczenie jego matki do osób o znacznym stopniu niepełnosprawności. W ocenie organu odwoławczego w niniejszym przypadku nie uległ zatem zmianie ani stan faktyczny, ani stan prawny. Wszczęcie kolejnego postępowania nie jest dopuszczalne w sytuacji, w której mamy do czynienia ze sprawą identyczną pod względem podmiotowo-przedmiotowym. Organ odwoławczy uznał, ze w sprawie zaszły podstawy do zastosowania art. 61 a § 1 k.p.a.