Postanowienie WSA w Opolu z dnia 2 maja 2022 r., sygn. II SA/Op 121/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kozicka po rozpoznaniu w dniu 2 maja 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. M. na Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w O. w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działanie urzędnika postanawia odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Pismem z 22 stycznia 2022 r. P. M. (zwany dalej: "skarżącym"), wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w O. (zwanego dalej: "organem"), którą odnotowano w repertorium sądowym pod sygn. akt II SA/Op 73/22.

Skarżący zarzucił organowi bezpodstawne nałożenie kwarantanny, a także zakwestionował zawiadomienie o uznaniu skargi za bezzasadną, jaką złożył na urzędnika A. S., która - w ocenie skarżącego - bez wydania decyzji administracyjnej, 11 grudnia 2021 r. nałożyła obowiązkową kwarantannę na córkę skarżącego – P. M. Uzasadniając skargę podniesiono, że 11 grudnia 2021 r. skarżący otrzymał telefon z przedszkola, do którego uczęszcza córka skarżącego – P. M., a następnie od Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w O. o nałożonej kwarantannie od 11 grudnia 2021 r. do 13 grudnia 2021 r. (łącznie 3 dni). Skarżący nie otrzymał żadnej decyzji, lecz jedynie informację telefoniczną. Nie godząc się z powyższym, skarżący 15 grudnia 2021 r. złożył skargę na działania Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w O. zarzucając działania niezgodne z obowiązującymi przepisami prawa, wskazując konkretne naruszenia prawa. W odpowiedzi na tę skargę, skarżący w piśmie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w O. z [...] otrzymał zawiadomienie, że skarga jest bezzasadna, a organ przeprowadził wywiad epidemiologiczny i na tej podstawie nałożył kwarantannę "ze względu na ochronę zdrowia i życia ludzkiego, jak również ze względu na wyjątkowo ważny interes społeczny objawiający się koniecznością zapewnienia należytej ochrony dla zdrowia i życia ludzkiego osób postronnych". Wobec opisanych zdarzeń, skarżący zarzucił urzędnikowi, że nie został wszczęty nadzór epidemiologiczny zgodnie z ustawą o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Ponadto zaznaczył, że nie dano mu możliwości wypowiedzenia się w tym postępowaniu, a przede wszystkim nie wyjaśniono na czym urzędnik opiera swoją decyzję, że zaistniał w sprawie wyjątkowo ważny interes społeczny, ograniczając się jedynie do takiego stwierdzenia.