Interpretacja indywidualna z dnia 21 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.585.2023.2.RMA

Sposób rozliczenia prewspółczynnika i proporcji sprzedaży przez jednostki budżetowe jednostki samorządu terytorialnego.

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w części stosowania tzw. progów, pozwalających na niedokonywanie korekty odliczonego podatku przy zastosowaniu proporcji, odrębnie dla każdej jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego i nieprawidłowe w części stosowania tych progów dla „sposobu określenia proporcji” (tzw. prewspółczynnika).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sposobu rozliczania prewspółczynnika i proporcji sprzedaży. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (…) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Gmina (…) jest podatnikiem VAT wspólnie z utworzonymi przez siebie jednostkami budżetowymi oraz samorządowymi zakładami budżetowymi.

Jednostki budżetowe (w tym Urząd Miejski (…)) oraz samorządowe zakłady budżetowe odrębnie obliczają prewspółczynnik, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku o towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm. dalej: ustawa o VAT) oraz strukturę sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 2-6 i 9a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT: W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy o VAT: Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a, 10 i 10c-10g stosuje się odpowiednio.

Prewspółczynnik obliczany jest na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r. poz. 999), w szczególności zgodnie z § 3 ust. 1 cyt. rozporządzenia, w myśl którego w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Urząd Miejski (…) oblicza prewspółczynnik zgodnie z § 3 ust. 2 cyt. rozporządzenia, jednostki budżetowe obliczają prewspółczynnik zgodnie z § 3 ust. 3 cyt. rozporządzenia, samorządowe zakłady budżetowe obliczają prewspółczynnik zgodnie z § 3 ust. 4 cyt. rozporządzenia.

Zarówno Urząd Miejski (…), jak i jednostki budżetowe oraz samorządowe zakłady budżetowe przyjmują do obliczenia prewspółczynnika dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, co jest zgodne z § 8 cyt. rozporządzenia, zgodnie z którym w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w § 3-7, mogą być przyjęte dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy.

Struktura sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, obliczana jest zgodnie z przepisami art. 90 ust. 3-6 i 9a. Ponadto, struktura sprzedaży obliczana jest odrębnie dla każdej jednostki budżetowej i zakładu budżetowego, zgodnie bowiem z art. 90 ust. 10a ustawy o VAT: W przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie natomiast z art. 90 ust. 10b ustawy o VAT:

Przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 10a, rozumie się:

1)utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;

2)urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Zgodnie z art. 91 ustawy o VAT:

1. Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

1a. Podatnik może nie dokonywać korekty, o której mowa w ust. 1, jeżeli różnica między proporcją ustaloną zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g a proporcją ustaloną dla zakończonego roku podatkowego nie przekracza dwóch punktów procentowych.

1b. W przypadku gdy proporcja ustalona dla zakończonego roku podatkowego jest mniejsza niż proporcja ustalona zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, przepis ust. 1a stosuje się pod warunkiem, że kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu wynikająca z:

1)różnicy między ustalonymi proporcjami oraz

2)korekty, o której mowa w ust. 2, z wyłączeniem korekty środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł

- nie przekracza 10 000 zł.

2. W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W związku z przepisem art. 91 ust. 1a i 1b ustawy o VAT, Gmina powzięła wątpliwość odnośnie korekty odliczonego podatku VAT, a w szczególności czy progi pozwalające na niedokonywanie korekty VAT odliczonego, tj. 2%, o którym mowa w art. 91 ust. 1a ustawy o VAT oraz 10 000 zł, o którym mowa w art. 91 ust. 1b ustawy o VAT, dotyczą prewspółczynnika oraz struktury sprzedaży obliczanych odrębnie dla każdej jednostki budżetowej/samorządowego zakładu budżetowego, Urzędu Miejskiego (…), czy też progi te dotyczą jednostki samorządu terytorialnego rozumianej jako jeden podatnik VAT.

Pytanie

Czy progi pozwalające na niedokonywanie korekty VAT odliczonego, tj. próg 2%, o którym mowa w art. 91 ust. 1a ustawy o VAT oraz 10 000 zł, o którym mowa w art. 91 ust. 1b ustawy o VAT, dotyczą prewspółczynnika oraz struktury sprzedaży obliczanych odrębnie dla każdej jednostki budżetowej / samorządowego zakładu budżetowego, Urzędu Miejskiego (…), czy też progi te dotyczą jednostki samorządu terytorialnego rozumianej jako jeden podatnik VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Gminy przepisy art. 90 ust. 1a i 1b ustawy o VAT należy odnosić:

• co do prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, odrębnie dla każdej jednostki budżetowej, samorządowego zakładu budżetowego oraz Urzędu Miejskiego (…) oraz
• co do struktury sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, odrębnie dla każdej jednostki budżetowej oraz samorządowego zakładu budżetowego (w dalszej części wniosku przez jednostki organizacyjne Gmina rozumie: jednostki budżetowe, samorządowe zakłady budżetowe oraz Urząd Miejski (…)).

Oznacza to, że można nie dokonywać korekty, o której mowa w art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, w sytuacji gdy różnica pomiędzy wstępną strukturą sprzedaży / wstępnym prewspółczynnikiem obliczonymi dla danej jednostki organizacyjnej a ostateczną strukturą sprzedaży/ ostatecznym prewspółczynnikiem nie przekroczy dwóch punktów procentowych, z zastrzeżeniem jednocześnie, że gdy ostateczna struktura sprzedaży / prewspółczynnik obliczone dla danej jednostki organizacyjnej są mniejsze niż struktura sprzedaży / prewspółczynnik wstępny, wówczas przepis art. 91 ust. 1a ustawy o VAT można zastosować, jeżeli kwota VAT naliczonego niepodlegającego odliczeniu wynikająca z:

• różnicy między wstępną i ostateczną strukturą sprzedaży / prewspółczynnikiem oraz
• korekty dotyczącej środków trwałych, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, z wyłączeniem środków trwałych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł

- nie przekracza 10 000 zł.

Powyższe twierdzenie Gmina opiera na tym, że przepis art. 91 ust. 1 oraz 1a i 1b ustawy o VAT odnoszą się do proporcji ustalonej zgodnie z m.in. art. 90 ust. 10a ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Skoro więc proporcja, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, tj. struktura sprzedaży, określana jest odrębnie dla każdej jednostki organizacyjnej, to przepisy o korekcie, tj. art. 91 ust. 1, 1a i 1b ustawy o VAT również należy odnosić do poszczególnych jednostek organizacyjnych, a nie sumować wartości, o których w tych przepisach mowa, co do całej gminy.

Analogicznie należy powiedzieć, że skoro prewspółczynnik obliczany jest dla każdej jednostki organizacyjnej odrębnie (co wprost wynika z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r. poz. 999), to również przepisy o korekcie, tj. art. 91 ust. 1, 1a i 1b ustawy o VAT również należy odnosić do poszczególnych jednostek organizacyjnych, a nie sumować wartości, o których w tych przepisach mowa, co do całej gminy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a ustawy i następne ustawy (w zakresie tzw. prewspółczynnika) oraz art. 90 ustawy (w zakresie proporcji sprzedaży).

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy:

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a, 10 i 10c-10g stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 86 ust. 22 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Zgodnie z § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia:

Rozporządzenie:

1)określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji”;

2)wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.

Podatnikami, do których odnoszą się przepisy zawarte w rozporządzeniu, są jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

Zgodnie z § 2 pkt 8 rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego - rozumie się przez to:

a)urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,

b)jednostkę budżetową,

c)zakład budżetowy.

W myśl § 3 ust. 1 rozporządzenia:

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostki samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji (wzory) dla poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Wzory te (dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, jednostki budżetowej i zakładu budżetowego) wskazano w § 3 ust. 2-4 rozporządzenia.

Stosownie do § 8 rozporządzenia:

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w § 3-7, mogą być przyjęte dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy.

W myśl art. 90 ust. 1-4 ustawy:

1. W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

2. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

3. Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

4. Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy:

W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1)przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 10 000 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;

2)nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Zgodnie z art. 90 ust. 10a ustawy:

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 90 ust. 10b ustawy:

Przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 10a, rozumie się:

1)utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;

2)urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

W ww. art. 86 ust. 2g ustawy wskazano, że przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a, 10 i 10c-10g (tj. dotyczące proporcji odliczenia) stosuje się odpowiednio do „sposobu określenia proporcji” (dla celów obliczenia prewspółczynnika).

Kwestia korekt odliczenia dokonanego przy zastosowaniu proporcji została uregulowana w art. 91 ustawy.

W myśl art. 91 ust. 1-2 ustawy:

1. Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

1a. Podatnik może nie dokonywać korekty, o której mowa w ust. 1, jeżeli różnica między proporcją ustaloną zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g a proporcją ustaloną dla zakończonego roku podatkowego nie przekracza dwóch punktów procentowych.

1b. W przypadku gdy proporcja ustalona dla zakończonego roku podatkowego jest mniejsza niż proporcja ustalona zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, przepis ust. 1a stosuje się pod warunkiem, że kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu wynikająca z:

1)różnicy między ustalonymi proporcjami oraz

2)korekty, o której mowa w ust. 2, z wyłączeniem korekty środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł

- nie przekracza 10 000 zł.

2. W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W zakresie korekty odliczenia dokonanego przy zastosowaniu prewspółczynnika należy brać pod uwagę art. 90c ustawy, zgodnie z którym:

1. W przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 91 ust. 2-9 stosuje się odpowiednio.

2. W przypadku gdy korekty podatku odliczonego dokonuje podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie art. 86 ust. 22, może on uwzględnić dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, jeżeli takie dane przyjęto w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 2a.

3. Dokonując korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik może przyjąć inny sposób określania proporcji, niż został przyjęty dla danego roku podatkowego, jeżeli byłby on bardziej reprezentatywny dla zakończonego roku.

W ww. art. 91 ust. 1-1b ustawy wskazano, że opisane w tych przepisach zasady stosuje się m.in. do proporcji ustalonej zgodnie z art. 90 ust. 10a ustawy. Przepis ten natomiast dotyczy jednostek samorządu terytorialnego wskazując, że w przypadku tych jednostek proporcję, o której mowa w ust. 2 (tzw. strukturę sprzedaży), ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Tym samym wynikające z ust. 1a i 1b art. 91 ustawy progi, tj. 2% dla rezygnacji z korekty i 10 000 zł dla niedokonywania korekty zmniejszającej (w zakresie różnicy między proporcjami i korekty rocznej dotyczącej środków trwałych i in.) są obliczane odrębnie dla każdej Państwa jednostki organizacyjnej, tj. zakładu budżetowego, jednostki budżetowej i urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego (Urzędu Miejskiego (…)), a nie jednostki samorządu terytorialnego (Gminy (…)) rozumianej jako jeden podatnik podatku od towarów i usług.

Zatem mają Państwo możliwość rezygnacji z dokonania korekty rocznej na zasadach określonych w ww. art. 91 ust. 1a i 1b ustawy w przypadku podatku naliczonego odliczonego w Państwa poszczególnych jednostkach organizacyjnych w oparciu o współczynnik proporcji określony na podstawie art. 90 ust. 2 ustawy.

Stanowisko w odniesieniu do proporcji (struktury sprzedaży) jest zatem prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również możliwości zastosowania opisanych powyżej zasad (progów) w stosunku do tzw. prewspółczynnika, tj. sposobu określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

W tym zakresie należy zauważyć, że kwestia korekty prewspółczynnika została uregulowana w art. 90c ustawy. W ust. 1 tego przepisu wskazano, że dokonując ww. korekty stosujemy odpowiednio przepisy art. 91 ust. 2-9 ustawy. Tym samym przepisy art. 91 ust. 1-1b ustawy (poprzez brak wskazania odniesienia do nich w art. 90c ust. 1 i nast. ustawy) i określone w tych przepisach progi nie dotyczą dokonywanej po zakończeniu roku korekty „sposobu obliczenia proporcji” (prewspółczynnika) obliczonego na podstawie rzeczywistych danych za ten rok, zarówno odrębnie w stosunku do każdej z Państwa jednostek organizacyjnych (urzędu miejskiego, zakładów i jednostek budżetowych), jak i Państwa (Gminy (…)) traktowanej jako jeden podatnik VAT.

Zatem nie mają Państwo możliwości rezygnacji z dokonania rocznej korekty na ww. zasadach wynikających z art. 91 ust. 1a i 1b ustawy w stosunku do kwoty podatku naliczonego odliczonego w Państwa jednostkach organizacyjnych z uwzględnieniem tzw. prewspółczynnika określonego na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy.

Zatem stanowisko dotyczące tzw. prewspółczynnika jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).