Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 28 kwietnia 2022 r., sygn. I SA/Wr 1004/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: SWSA Dagmara Dominik-Ogińska (sprawozdawca), Sędziowie: SWSA Jarosław Horobiowski, AWSA Iwona Solatycka, po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 28 kwietnia 2022 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] lipca 2021 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2015 r. oraz odsetek za zwłokę od nieuregulowanej w terminie płatności zaliczki za grudzień 2015 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. na rzecz skarżącego kwotę 5.116 (słownie: pięć tysięcy sto szesnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Postepowanie przed organami podatkowymi.

1.1. Przedmiotem skargi M. S. (dalej: Skarżący/ Strona/ podatnik) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. (dalej: DIAS/ organ odwoławczy) z dnia [...] lipca 2021 r. nr [...] uchylająca decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego [...] (dalej: organ podatkowy pierwszej instancji) z dnia [...] marca 2021 r. nr [...] w części dotyczącej określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2015 r. [w kwocie [...] zł] i określa wysokość tego zobowiązania w kwocie [...] zł oraz w pozostałym zakresie [dotyczącym odsetek za zwłokę od nieuregulowanej w terminie płatności zaliczki na podatek dochodowy za grudzień w kwocie [...] zł] utrzymuje w mocy decyzję organu podatkowego pierwszej instancji. Z uwagi na to, że podstawą rozstrzygnięcia Sądu są kwestie procesowe, to jedynie do nich zostanie ograniczone uzasadnienie wyroku Sądu, zważywszy na fakt, że kontrola zagadnień merytorycznych byłaby przedwczesna.

1.2. Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że podatnik w 2015 r. prowadził niezarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie handlu za pośrednictwem Internetu. W związku z tą działalnością podatnik nie prowadził żadnych wymaganych przepisami prawa ewidencji pozwalających w sposób jednoznaczny określić jej wielkość. W związku z tym organ podatkowy pierwszej instancji określił wysokość przychodów w oparciu o wielkość wpłat dokonywanych za sprzedane towary na rachunek bankowy podatnika. W odniesieniu do kosztów podatkowych ustalono możliwe do zidentyfikowania wydatki wskazujące na związek z prowadzoną działalnością. W konsekwencji określono zobowiązanie podatkowe we wskazanej wyżej wysokości w decyzji organu podatkowego pierwszej instancji.