Postanowienie SN z dnia 21 lutego 2024 r., sygn. II KO 6/24

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jarosław Matras

w sprawie skazanego M. M.

po rozpoznaniu

w Izbie Karnej

na posiedzeniu bez udziału stron

w dniu 21 lutego 2024 r.

wniosku skazanego

o wznowienie postępowania

zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie

z dnia 15 lutego 2013 r., sygn. akt II AKa 367/12,

zmieniającym wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 18 kwietnia 2012 r., sygn. akt VIII K 342/08,

na podstawie art. 545 § 3 k.p.k.

p o s t a n o w i ł:

odmówić przyjęcia wniosku, wobec jego oczywistej bezzasadności.

UZASADNIENIE

Pismami z dnia 8 stycznia 2024 r. (k. 2 i nast. akt SN) oraz z dnia 30 stycznia 2024 r. (k. 55 i nast. akt SN) skazany M. M. (poprzednie nazwisko – Z. B.– k. 237 akt II KO 118/21 SN) złożył wniosek o wznowienie postępowania, żądając także przydzielenia mu adwokata z urzędu, a także zwolnienia go od uiszczenia opłaty od wniosku. W obu tych pismach domagał się wznowienia postępowania karnego zakończonego wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 15 lutego 2013 r., w sprawie sygn. akt II AKa 367/12 oraz, poprzedzającego go, wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 18 kwietnia 2012 r., w sprawie sygn. akt VIII K 342/08, wskazując na szereg okoliczności, które w jego ocenie stanowią o podstawie wznowienia. Te okoliczności (skrótowo je przedstawiając – uw. SN), to: naruszenie przepisów art. 440 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 1 i 2 k.p.k. w związku ze skazaniem za czyn w pkt IV (posiadania amunicji) pomimo braku kompletnej wypowiedzi biegłego w tej sprawie, naruszenie art. 434 § 1 k.p.k., wprowadzenie do sprawy dowodów z naruszeniem prawa (relacja jego brata złożona bez obecności adwokata i pod przymusem), nie branie udziału w wizji lokalnej jego adwokata, obraza art. 439 § 1 pkt 10 k.p.k. w zakresie analizy prawnej i dopuszczenia dowodów nieprawdziwych, dotyczących także opinii psychologa oraz prowadzonego w tym zakresie postepowania w sprawie […], obrazy art. 439 § 1 pkt 10 k.p.k. poprzez niepouczenie go o prawach i prowadzonego w tym zakresie postępowania w sprawie […]1 oraz zażalenia w sprawie II Kp 20/15, istnienia ekspertyzy do możliwości przejazdu, a ponadto, braku bezstronności sądu i uznania niepełnej opinii biegłego, brak możliwości zadawania pytań świadkowi incognito, wadliwe ustalenia stanu faktycznego, przekroczenie w rozprawach terminów 35 dni na przerwy w rozprawie, naruszeniu zasady in dubio pro reo, zlekceważenia licznych orzeczeń Sądu Najwyższego.