Wyrok NSA z dnia 27 kwietnia 2022 r., sygn. I FSK 2387/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Marek Zirk-Sadowski, Sędzia WSA del. Adam Nita (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 sierpnia 2021 r. sygn. akt III SA/Wa 894/21 w sprawie ze skargi G. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia 17 grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za IV kwartał 2013 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

W zaskarżonym wyroku z 10 sierpnia 2021 r., sygn. akt III SA/Wa 894/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (zwany dalej Sądem I instancji) orzekał w przedmiocie skargi G. K. (w dalszej części uzasadnienia określanego jako Podatnik, Strona lub Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. (zwanego dalej Organem odwoławczym lub Organem II instancji) z 17 grudnia 2019 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za IV kwartał 2013 r. Czyniąc to, Sąd I instancji uchylił zaskarżoną decyzję, a także zasądził od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz Strony zwrot kosztów postępowania sądowego.

Wydając swoje rozstrzygnięcie, Sąd I instancji podkreślił, że zaskarżona decyzja dotyczy określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za IV kwartał 2013 r. Okres przedawnienia tej skonkretyzowanej powinności podatkowej za wskazany czas zakończył się zaś 31 grudnia 2019 r. (art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej). Z kolei decyzja Organu II instancji została wprawdzie wydana 17 grudnia 2019 r., ale doręczono ją 13 stycznia 2020 r., tj. po terminie przedawnienia. Wojewódzki Sąd Administracyjny nie zgodził się ponadto z twierdzeniami Dyrektora Izby Administracji Skarbowej, dotyczącymi zaistnienia okoliczności oddziałujących na przedawnienie zobowiązania podatkowego.