Wyrok NSA z dnia 27 kwietnia 2022 r., sygn. II OSK 1092/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zofia Flasińska Sędziowie Sędzia NSA Zdzisław Kostka Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 listopada 2018 r. sygn. akt VII SA/Wa 605/18 w sprawie ze skargi Gminy [...] na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] stycznia 2018 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Gminy [...] na rzecz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 22 listopada 2018 r. sygn. akt VII SA/Wa 605/18 oddalił skargę Gminy [...] (dalej skarżąca) na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z [...] stycznia 2018 r. nr [...] utrzymującą w mocy własną decyzję z [...] maja 2017 r., nr [...] o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w S. z dnia [...] listopada 1985 r., [...], wpisującej do rejestru zabytków część układu urbanistycznego w [...], w granicach oznaczonych na załączonym planie (dalej decyzja o wpisie).

Sąd I instancji stwierdził, że weryfikowana w trybie nadzoru decyzja o wpisie została wydana w trybie ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury i o muzeach (Dz. U. Nr 10, poz. 48 ze zm., dalej uodk). W świetle przepisów tej ustawy dopuszczalne było objęcie ochroną konserwatorską poprzez wpis do rejestru zabytków nie tylko poszczególnych obiektów stanowiących np. dzieła architektury i budownictwa, ale także obszarów posiadających wartości zabytkowe jako całość np. układów (założeń) urbanistycznych. Wpis zabytku nieruchomego do rejestru skutkował szeregiem ograniczeń w sposobie wykonywania praw do nieruchomości. Nie ulega w związku z tym, wątpliwości, że warunkiem wykonywania decyzji o wpisie zabytku nieruchomego do rejestru, jest określenie przedmiotu wpisu. W odniesieniu do takich zabytków jak układy urbanistyczne, warunkiem wykonania decyzji o ich wpisie do rejestru jest określenie granic obszaru objętego wpisem. Jednakże wbrew twierdzeniom skargi, ww. decyzja o wpisie do rejestru odwołuje się do granic oznaczonych na "załączonym planie". Nie można więc, zdaniem Sądu, z całą stanowczością stwierdzić, że w dacie 28 listopada 1985 r. organ nie sporządził załącznika do decyzji określającego granice obszaru chronionego. Nie można także tracić z pola widzenia, że w aktach administracyjnych znajduje się (przedłożona przez skarżącą) kopia mapy opisana jako "Załącznik do decyzji [...]", na której wyrysowano czerwoną linię, opisaną z kolei jako "strefa ochrony konserwatorskiej". Na podstawie powyższej mapy można bez trudności ustalić obszar wpisany do rejestru zabytków.