Wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2022 r., sygn. II FSK 2124/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Artur Kot, Protokolant Katarzyna Kwaśniewska-Ciesielska, po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 17 kwietnia 2019 r., sygn. akt I SA/Lu 53/19 w sprawie ze skargi A.a B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie z dnia 27 listopada 2018 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 17 kwietnia 2019 r., I SA/Lu 53/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, po rozpoznaniu skargi A. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie z 27 listopada 2018 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r., działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm., dalej: "p.p.s.a."), oddalił skargę.

2. Powyższy wyrok został zaskarżony w całości. W skardze kasacyjnej strona zarzuciła zaskarżonemu wyrokowi:

I. na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. naruszenie przepisów postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

1. w granicach wskazanych w art. 174 pkt 1 p.p.s.a. naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię oraz jego niewłaściwe zastosowanie, to jest:

- art. 70 § 6 pkt. 1 w związku z art. 121, art. 240 § 1 pkt 1 i pkt 5 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm., dalej: "o.p.") poprzez błędną wykładnię i uznanie, iż podstawą zawieszenia terminu zobowiązania podatkowego było postępowania karnego, chociaż podejrzenie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia nie wiąże się bezpośrednio z niewykonaniem tego zobowiązania,

- art. 240 § 1 pkt 1 i 5 o.p. poprzez wznowienie postępowania zakończonego decyzją ostateczną pomimo, iż nie zostały spełnione warunki z w/w przepisów.