Wyrok WSA w Lublinie z dnia 26 kwietnia 2022 r., sygn. II SA/Lu 971/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Parchomiuk (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec Asesor sądowy Brygida Myszyńska-Guziur po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 26 kwietnia 2022 r. sprawy ze skargi B. Ś. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] października 2021 r., znak: [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wójta Gminy M. z dnia [...] r., nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz B. Ś. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do sądu decyzją z [...] r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania B. Ś. (dalej jako: skarżąca) utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy M. z [...] r. w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego.

Decyzja została wydana w następującym stanie sprawy:

Wnioskiem z [...] czerwca 2021 r. skarżąca, reprezentowana przez pełnomocnika zawodowego, wystąpiła do organu I instancji o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z koniecznością sprawowania opieki nad mężem – R. Ś., legitymującym się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Decyzją z [...] r. organ I instancji odmówił przyznania skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego, wskazując w uzasadnieniu, że skarżąca pobiera rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy, ponadto jest osobą uznaną orzeczeniem lekarza rzeczoznawcy KRUS za okresowo całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym (nie stwierdzono jednak niezdolności do samodzielnej egzystencji). W tej sytuacji w ocenie organu nie zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1

i ust. 5 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 615; dalej jako: u.ś.r.). Skoro skarżąca jest osobą nieaktywną zawodowo, jako rencista, nie można stwierdzić, że zrezygnowała z zatrudnienia (lub nie podejmuje zatrudnienia) z uwagi na konieczność sprawowania opieki nad niepełnosprawnym mężem. Organ wskazał również, że nie zostały spełnione kryteria wiekowe (wiek powstania niepełnosprawności osoby, nad którą ma być sprawowana opieka, wynikające z art. 17 ust. 1b u.ś.r.