Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 kwietnia 2022 r., sygn. IV SA/Wr 666/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska (sprawozdawca), Sędziowie: Sędzia WSA Tomasz Świetlikowski, Asesor WSA Marta Pająkiewicz-Kremis, Protokolant: referent stażysta Przemysław Pawłowski po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 22 kwietnia 2022 r. sprawy ze skargi M. F. na czynność D. Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we W. delegatura w J. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wykreślenia budynku z gminnej ewidencji zabytków oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Jak wynika z akt administracyjnych sprawy, skarżący – M. F., wystąpił z pismem z dnia 14.04.2021 r. do organu – D. Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we W. (Delegatura w J.), o wydanie pozwolenia na rozbiórkę budynku, zlokalizowanego na działce nr [...] obręb [...] P., gmina L. Swój wniosek skarżący poparł złym stanem technicznym obiektu oraz potencjalnym zagrożeniem dla osób przebywających w jego pobliżu.

Pismem z dnia 25 czerwca 2021 r. organ podjął czynność materialno-techniczną odmowy wykreślenia budynku z gminnej ewidencji zabytków. Jak wyjaśnił w treści pisma - przedmiotowy budynek został ujęty w gminnej ewidencji zabytków. Pochodzi z czwartej ćwierci XIX wieku. Zbudowany na planie prostokąta w konstrukcji murowanej oraz ryglowej. Posiada dwuspadowy stromy dach o połaciach o niesymetrycznej długości (nad częścią gospodarczą przedłużenie połaci), przykryty dachówką ceramiczną karpiówką układaną w koronkę. Ze względu na konieczność przeprowadzenia wizji lokalnej obiektu, w dniu 24.05.2021 r. strona została zawiadomiona o terminie oględzin. W dniu 08.06.2021 r. przeprowadzono oględziny obiektu z udziałem przedstawicielki właściciela, Kierownika Delegatury w J. Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków oraz inspektora ds. ochrony zabytków nieruchomych. W toku oględzin stwierdzono, że budynek zachował swoją zewnętrzną bryłę oraz wystrój. Pokrycie dachowe nie posiada znaczących ubytków oraz dziur. Widoczna od wewnątrz więźba zachowała swój kształt, jednakże miejscowo ugina się na części gospodarczej. Z zewnątrz zachowała się również wyprawa tynkarska, natomiast zauważalne na niej są znacznej wielkości pęknięcia, sugerujące zagrożenia konstrukcyjne dla budynku. Oględziny wnętrza budynku wykazały ubytki oraz pokrycie glonami materiału budulcowego części gospodarczej budynku. W części mieszkalnej zauważono odspajające się w dolnej partii ścian tynki. Zachowane są drewniane stropy oraz sklepienie Kleina. Stan zabytku należy zatem określić jako zagrożony.