Wyrok NSA z dnia 21 kwietnia 2022 r., sygn. II FSK 2336/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Tomasz Kolanowski Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Płusa Sędzia del. WSA Jolanta Strumiłło (spr.) Protokolant Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D.W. i R.W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 22 maja 2019 r. sygn. akt I SA/Gd 462/19 w sprawie ze skargi D.W. i R.W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 14 grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011 r. 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2. uchyla decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 14 grudnia 2018 r. nr [...], 3. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku na rzecz D.W. i R.W. kwotę 2426 (dwa tysiące czterysta dwadzieścia sześć) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 22 maja 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku sygn. akt I SA/Gd 462/19 oddalił skargę R.W. i D.W. (dalej jako: skarżący, strona), na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z 14 grudnia 2018 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011 r. Pełna treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia, jak i innych wyroków powołanych poniżej, dostępna jest na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl/

Stan sprawy Sąd pierwszej instancji przedstawił następująco. Decyzją z dnia 16 lipca 2018 r. Naczelnik US odmówił skarżącym stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2011 r. W uzasadnieniu organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, że brak jest podstaw do uznania wypłaconej w 2011 r. skarżącemu należności zagranicznej jako zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r., nr 51 poz. 307 z późn. zm. – dalej jako "u.p.d.o.f." ), bowiem skarżący nie wykonywał poza granicami państwa zadań określonych w sposób wskazany w tym przepisie, tj. w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom.