Wyrok NSA z dnia 20 kwietnia 2022 r., sygn. I FSK 1445/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek, Sędzia NSA Gabriela Zalewska-Radzik (spr.), , po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Gminy M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 21 lutego 2018 r. sygn. akt I SA/Gd 1614/17 w sprawie ze skargi Gminy M. na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 września 2017 r. nr [...] w przedmiocie pozostawienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej bez rozpatrzenia 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 września 2017 r. nr [...] oraz poprzedzające je postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 czerwca 2017 r. nr [...], 3) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz Gminy M. kwotę 777 (siedemset siedemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania za obie instancje.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 21 lutego 2018 r., sygn. akt I SA/Gd 1614/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę Gminy M. (dalej: "Gmina", "Skarżąca", "Wnioskodawca") na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: także "DKIS", "Organ interpretacyjny") z 12 września 2017 r., w przedmiocie pozostawienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej bez rozpatrzenia.

Wyrok podobnie, jak pozostałe powołane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych, jest dostępny w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem internetowym: orzeczenia.nsa.gov.pl (dalej: "CBOSA").

Z ustaleń Sądu pierwszej instancji wynika, że Gmina wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, a jej wątpliwości dotyczyły stosowania proporcji na potrzeby odliczania podatku naliczonego. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz działalności innej niż gospodarcza, Skarżąca od 1 stycznia 2016 r. stosuje proporcję odliczenia podatku VAT (dalej: "współczynnik VAT"), o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm., dalej: "u.p.t.u."). Gmina na 2017 r. ustaliła współczynnik VAT na zasadach przewidzianych w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. poz. 1454 ze zm.; dalej: "ustawa o centralizacji"), tj. odrębnie dla każdej ze swoich jednostek organizacyjnych. Przyjęcie tej metody w odniesieniu do jednej z tych jednostek, tj. Dyrekcji Rozbudowy Miasta G. (dalej: także "DRMG"), która dokonuje zakupów towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (dalej: także "podatek VAT"), które służą lub mogą służyć działalności gospodarczej Gminy, lecz sama nie dokonuje czynności opodatkowanych podatkiem VAT (nie uzyskuje wpływów opodatkowanych tym podatkiem) oznaczałoby, że nie przysługuje jej prawo do odliczenia jakiejkolwiek części podatku VAT naliczonego od wydatków na realizację którejkolwiek inwestycji (współczynnik VAT dla DRMG wynosi 0%). Te same zasady będą obowiązywać od 1 stycznia 2018 r. na gruncie u.p.t.u. w oparciu o art. 90 ust. 10 i 10a.