Wyrok NSA z dnia 27 stycznia 2023 r., sygn. II FSK 1177/22

Wszczęcie postępowania karnego skarbowego w celu instrumentalnego zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, bez rzeczywistego zamiaru prowadzenia tego postępowania i zbierania materiału dowodowego, stanowi nadużycie prawa, które nie wywołuje skutków materialno-prawnych w postaci zawieszenia terminu przedawnienia.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stefan Babiarz (spr.), Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 maja 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 447/22 w sprawie ze skargi MS na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 21 października 2019 r., nr {...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie na rzecz MS kwotę 1800 (słownie: tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 31 maja 2022 r., III SA/Wa 447/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę MS (zwanego dalej skarżącym) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 21 października 2019 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r.

2. Ze stanu sprawy przyjętego przez sąd pierwszej instancji wynika, że organ I instancji decyzją z dnia 31 sierpnia 2018 r. określił skarżącemu wysokość zobowiązania w podatku za 2007 r. w kwocie 485.434 zł.

Skarżący prowadził od 2004 r. działalność gospodarczą w zakresie obsługi i handlu nieruchomościami. Do opodatkowania dochodów z działalności wybrał 19 % podatek liniowy.

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej decyzją z dnia 8 września 2010 r. określił podatnikowi zobowiązanie podatkowe w sposób określony w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm. – zwanej dalej: u.p.d.o.f.).