Interpretacja indywidualna z dnia 20 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.635.2023.2.END

Czy wypłacający należność na rzecz nierezydenta z tytułu udzielanych licencji na wyświetlanie filmów w ramach publicznej prezentacji będzie miał obowiązek pobrać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 20% przychodów w dniu dokonania tej wypłaty.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy instytucja jako podmiot wypłacający należność na rzecz nierezydenta będzie miała obowiązek pobrać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 20% przychodów w dniu dokonania tej wypłaty.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 lutego 2024 r.

(wpływ 7 lutego 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

M jest (…). Posiada osobowość prawną, samodzielnie gospodaruje przydzieloną jej i nabytą częścią mienia i prowadzi niezależną gospodarkę finansową w ramach posiadanych środków. Jako podmiot gospodarczy działa na własny rachunek, w oparciu o roczny plan finansowy, (…).

Działalność merytoryczna M polega na szeroko rozumianym upowszechnianiu kultury i wyraża się w organizowaniu różnorodnych działań o charakterze edukacyjnym, animacyjnym i eventowym. Prowadzi warsztaty, organizuje wydarzenia kulturalne takie jak odczyty, wystawy, zajęcia dla dzieci, osób starszych, koła zainteresowań, kursy językowe, grupy twórcze itp.

Znacząca cześć działalności M ma charakter nieodpłatny, otwarty, ogólnodostępny. M organizuje też koncerty oraz wydarzenia o charakterze rozrywkowym, odpłatne, częściowo odpłatne bądź niskopłatne.

M finansuje swoją działalność z dwóch podstawowych źródeł: (…).

Dodatkowo M uzyskuje przychody z posiadanego majątku, tj. przychody z najmu pomieszczeń, wynajmu sprzętu, świadczenia usług poligraficznych i reklamowych.

Jest czynnym podatnikiem VAT.

W ramach prowadzonej działalności w sferze kultury M zamierza organizować nieodpłatne prezentacje niszowych, lecz charakteryzujących się dużymi walorami artystycznymi produkcji filmowych. Wyświetlenie filmu ma być pretekstem do otwartej dyskusji o poruszonych w nim zagadnieniach. Projekcje odbywać się będą w obiekcie należącym do M, będą mieć charakter nieodpłatny, dostępny dla każdego zainteresowanego uczestnika. Wytypowano już pierwsze utwory filmowe i rozeznano sposoby ich pozyskania, w tym ustalono podmioty, które dysponują do nich prawami autorskimi. Utwory te mogą być nabyte w formie płyty DVD lub w postaci linka do pobrania, który jest wysyłany po opłaceniu tzw. jednorazowej licencji na wyświetlenie. Właścicielami praw autorskich do utworów filmowych planowanych do prezentacji są z reguły podmioty posiadające swoją siedzibę za granicą, będący więc nierezydentami w Polsce. Kwoty do wypłacenia przez M tym podmiotom za prawo jednorazowego wyświetlenia wyrażone będą w walutach obcych i będą udokumentowane fakturą. Warunki skorzystania z nabywanego prawa do jednorazowej prezentacji będą potwierdzone umową, która jasno określi uprawnienia nabywcy. Niektórzy właściciele praw majątkowych nie stosują jednak umów i ograniczają się do ustaleń mailowych, w trakcie których ustalają indywidualnie wysokość wynagrodzenia za prawo do jednorazowej prezentacji. Z pierwszych rozmów z kontrahentami wynika, że wysokość wymaganych opłat za jednorazową licencję zależy od statusu wnioskodawcy i celu planowanej prezentacji filmowej.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że:

 1. M nie nabędzie prawa do kopiowania, powielania, modyfikowania ani rozpowszechniania utworu filmowego;

 2. użycie jednorazowej licencji będzie miało charakter całkowicie niekomercyjny - nieodpłatny, otwarty dla wszystkich zainteresowanych wzięciem udziału w pokazie. Projekcja będzie wstępem do otwartej dyskusji z publicznością, z udziałem moderatora oraz zaproszonych gości - autorytetów i specjalistów w danej dziedzinie. Wstęp na całe wydarzenie będzie wolny;

 3. utwór filmowy będący przedmiotem nabytej jednorazowej licencji nie będzie udostępniany osobom trzecim, gdyż M nie nabędzie prawa do jego dalszego rozpowszechniania.

W uzupełnieniu podali Państwo także dane identyfikujące podmioty zagraniczne – strony transakcji.

Pytanie

Czy M jako podmiot wypłacający należność na rzecz nierezydenta będzie miała obowiązek pobrać zryczałtowany podatek dochodowy (tzw. podatek u źródła) w wysokości 20% przychodów w dniu dokonania tej wypłaty?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy M nie będzie miała obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego (tzw. podatku u źródła) z tytułu wypłaty na rzecz kontrahenta zagranicznego wynagrodzenia za uzyskanie prawa do jednorazowego wyświetlenia utworu filmowego chronionego prawem autorskim. M nabędzie bowiem jednorazową licencję na wyświetlenie utworu i występować będzie tu w charakterze tzw. użytkownika końcowego i nabędzie licencję end-user. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, dla podatników którzy nie mają siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się podatek dochodowy w wysokości 20% uzyskanych na terytorium Polski przychodów z praw autorskich oraz praw pokrewnych.

Zgodnie zaś z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, obowiązek pobrania tego podatku ciąży na osobach prawnych które dokonują wypłat z tytułu należności wymienionych w art. 21 ust. 1, jako na płatnikach tego podatku.

Pojęcie praw autorskich uregulowane jest w ustawie z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego są między innymi utwory audiowizualne (w tym filmowe). Ustawa reguluje też w art. 41 ust. 2 pojęcie licencji, którą określa jako umowę o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub o korzystanie z utworu obejmująca pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione. Wskazane pola eksploatacji to m. in. zwielokrotnianie utworu, obrót jego egzemplarzem czy też inne formy jego rozpowszechniania.

Zdaniem M nabywana licencja będzie miała charakter licencji end-user, a wypłata wynagrodzenia dokonywana na rzecz kontrahenta zagranicznego nie podlega obowiązkowi poboru tzw. podatku u źródła, gdyż nie stanowią należności licencyjnych w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Przedmiotem planowanej transakcji nie są bowiem jakiekolwiek majątkowe prawa autorskie do filmu, gdyż M w jej wyniku nie stanie się ich posiadaczem (nie nastąpi przeniesienie praw). Umowy z kontrahentami, lub pisemne ustalenia co do sposobu wykorzystania licencji nie będą obejmować też żadnych pól eksploatacji. Należy zaznaczyć, że w wyniku planowanej transakcji M dysponować będzie egzemplarzem utworu do jednorazowego wykorzystania. Zgodnie zaś z art. 52 ustawy o PAPP, w przypadku braku odmiennych postanowień umownych, przeniesienie własności egzemplarza utworu nie powoduje przejścia majątkowych praw autorskich. Licencja na wyświetlenie filmu będzie mieć więc następujące cechy:

- będzie mieć charakter niewyłączny i jednorazowy,

- będzie mogła być wykorzystana tylko na własny użytek jednostki,

- nie da jednostce jako nabywcy uprawnień do korzystania z niej dla celów komercyjnych i nie będzie w tym celu wykorzystana,

- nie nada uprawnień do udzielania sublicencji,

- nie da możliwości powielania, kopiowania, modyfikacji czy rozpowszechniania w zakresie innym niż jednorazowo w określonych celach niekomercyjnych.

Skoro zaś należność nie jest należnością licencyjną, to przychód z tego tytułu nie stanowi przychodu z praw autorskich. W związku z tym nie jest konieczne uzyskanie przez nabywcę od kontrahenta certyfikatu rezydencji podatkowej, celem zastosowania przepisów właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz sporządzanie stosownej dokumentacji CIT-0 i IFT-2/IFT-2R.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zakres podmiotowy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest ściśle związany z instytucją ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego. Powstanie obowiązku podatkowego wyznacza bądź siedziba lub zarząd usytuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (zasada rezydencji), bądź też osiąganie dochodów na tym terytorium (zasada źródła). Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego wynika z zasady źródła, która wiąże się z opodatkowaniem dochodu powstałego na terytorium państwa polskiego bez względu na miejsce (kraj), w którym podatnik ma swoją siedzibę lub zarząd, co oznacza opodatkowanie dochodu uzyskanego w Polsce.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawy o CIT”):

W myśl art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy o CIT:

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

Stosownie więc do art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

Przepis art. 21 ust. 2 ustawy o CIT stanowi, że:

Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie można pogodzić z umową.

Jak wskazano, w art. 21 ustawy o CIT wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT.

W myśl art. 26 ust. 1 ustawy o CIT:

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest (…). Działalność Wnioskodawcy polega na szeroko rozumianym upowszechnianiu kultury. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zamierza organizować nieodpłatne prezentacje produkcji filmowych. Projekcje filmów odbywać się będą w obiekcie należącym do M i będą mieć charakter nieodpłatny, dostępny dla każdego zainteresowanego uczestnika. Utwory filmowe będą nabywane w formie płyty DVD lub w postaci linka do pobrania, który jest wysyłany po opłaceniu tzw. jednorazowej licencji na wyświetlenie. Właścicielami praw autorskich do utworów filmowych są podmioty posiadające swoją siedzibę za granicą. Udokumentowane fakturą kwoty za nabycie licencji na wyświetlenie filmu wpłacane będą podmiotom zagranicznym w walutach obcych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy w związku z wystąpieniem opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego M, jako podmiot wypłacający należność na rzecz nierezydenta będzie miała obowiązek pobrać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 20% przychodów w dniu dokonania tej wypłaty, tzw. „podatek u źródła”.

W związku z przedstawionym opisem sprawy należy stwierdzić, że ustalenie czy należność uzyskana w związku udzieleniem licencji na jednorazowe wyświetlenie filmu przez podmiot zagraniczny na rzecz Wnioskodawcy, podlega obowiązkowi poboru podatku u źródła uzależnione jest od prawnej kwalifikacji tego prawa.

Ustawa o CIT nie zawiera definicji praw autorskich, dlatego dokonując prawnej kwalifikacji prawa do wyświetlenia filmu należy sięgnąć do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm., dalej: „u.p.a.p.p.”).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 u.p.a.p.p.:

Jak wynika z treści powołanego przepisu, cechami pozwalającymi na zakwalifikowanie danego zakresu aktywności ludzkiej do kategorii utworów jest twórczy i indywidualny charakter. Dodatkowo, w art. 1 ust. 2 u.p.a.p.p., ustawodawca wskazał przykładowe kategorie utworów, stanowiące przedmiot prawa autorskiego.

Stosownie do art. 1 ust. 2 u.p.a.p.p.:

Analizując przedmiot ochrony praw autorskich, należy stwierdzić, iż prawa autorskie dotyczą ochrony utworów (dzieł). Przedmiotem praw autorskich jest utwór, a więc każdy wytwór intelektualny, któremu można przypisać cechę twórczości i indywidualności niezależnie od jego postaci, wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. W ustawowym katalogu wprost wymienia się utwory audiowizualne (w tym filmowe) jako przedmiot prawa autorskiego.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 u.p.a.p.p:

Stosownie do art. 43 ust. 1 i 2 u.p.a.p.p.:

Zgodnie z art. 67 u.p.a.p.p.:

Łączna subsumcja art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT oraz powołanych przepisów prawa autorskiego nie pozostawia wątpliwości, że prawa autorskie, które będą licencjonowane co do zasady podlegają w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Licencję charakteryzowaną przez przepisy ustawy o prawie autorskim należy przeciwstawić „licencji” użytkownika końcowego. Na podstawie tej drugiej nie dochodzi bowiem do udzielenia prawa do korzystania z autorskich praw majątkowych, a jedynie do udzielenia prawa do używania określonego egzemplarza utworu. Zatem można twierdzić, że licencja to nie to samo co uprawnienie użytkownika końcowego. W stosunku do tych ostatnich, jeśli utwór nie jest przeznaczony do dalszej odprzedaży (rozpowszechniania), tylko do wewnętrznego użytku, to wtedy nie mamy do czynienia z nabyciem licencji jako end-user. Licencja końcowa (tzw. end-user agreement lub end-user license) pozwala na używanie utworu, ale nie pozwala na ich modyfikowanie, poprawianie, kopiowanie, rozpowszechnianie.

Z opisu wniosku i jego uzupełnienia wynika, że Państwo w związku z nabyciem jednorazowej licencji na wyświetlenie filmu nie nabędą prawa do kopiowania, powielania, modyfikowania ani rozpowszechniania utworu filmowego. Użycie jednorazowej licencji będzie miało charakter całkowicie niekomercyjny - nieodpłatny, otwarty dla wszystkich zainteresowanych wzięciem udziału w pokazie. Wstęp na całe wydarzenie będzie wolny a utwór filmowy będący przedmiotem nabytej jednorazowej licencji nie będzie udostępniany osobom trzecim a M nie nabędzie prawa do jego dalszego rozpowszechniania. W powyższych Państwa twierdzeniach występuje sprzeczność wynikającą z tego, iż z jednej strony wskazaliście Państwo, że nabywane prawa do emisji filmów będą wykorzystywane tylko dla własnych potrzeb, a z drugiej, że będą wykorzystywane w celu publicznej prezentacji dostępnej dla każdego zainteresowanego uczestnika.

Odnosząc się do powyższego organ zauważa, że nabywane licencje na wyświetlanie filmów które mają być nabywane związku z prowadzoną działalnością M, nie będą wykorzystywane wyłącznie na Państwa własne potrzeby. Nie będą Państwo tzw. użytkownikiem końcowym. Z tytułu nabycia prawa do wykorzystania utworu filmowego w celu otwartej prezentacji dla wszystkich zainteresowanych, będą Państwo mieli obowiązek pobrać podatek u źródła w związku z dokonywaniem ww. płatności na rzecz nierezydentów. Jak wskazano bowiem, będziecie Państwo wykorzystywali nabyte licencje na wyświetlenie filmów do publicznej prezentacji, a więc zdaniem organu, nie ma mowy w tym przypadku o wykorzystywaniu tych licencji wyłącznie na własne potrzeby.

W świetle powyższego przychody uzyskiwane przez podmioty zagraniczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, z tytułu udzielanych licencji na wyświetlanie filmów w ramach publicznej prezentacji w związku z prowadzoną przez Państwa działalnością stanowią zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT przychód podlegający opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym według 20 % stawki podatku.

Dodatkowo należy wskazać, że w sytuacji posiadania przez Państwa certyfikatu rezydencji i dochowania warunku należytej staranność będą Państwo mogli skorzystać z preferencji podatkowych wynikających z konkretnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania odnoszących się do zagranicznych kontrahentów.

W związku z powyższym Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).