Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 11 stycznia 2024 r., sygn. II SA/Sz 926/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Wiesław Drabik, Asesor WSA Krzysztof Szydłowski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 11 stycznia 2024 r. sprawy ze skargi B. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia 13 września 2023 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego oddala skargę

Uzasadnienie

1. Decyzją z dnia 21 sierpnia 2023 r. Prezydent Miasta S. odmówił B. W. (dalej przywoływany jako: "Skarżący"), przyznania zasiłku stałego dla osoby samotnie gospodarującej.

Jako powód odmowy Organ wskazał brak współpracy z pracownikiem socjalnym, niepodejmowanie leczenia odwykowego oraz marnotrawienie środków finansowych MOPR w S..

2. Skarżący złożył odwołanie od powyższej decyzji i wskazał, że opisane w decyzji wydarzenia miały miejsce w przeszłości a należy patrzeć z perspektywy dnia dzisiejszego.

3. Decyzją nr [...] z dnia 13 września 2023 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Szczecinie utrzymało decyzję Organu I instancji w mocy.

W uzasadnieniu wskazano, że z ustaleń poczynionych przez Organ I instancji wynika, że Skarżący spełnia warunki formalne kwalifikujące go do przyznania wsparcia z pomocy społecznej w postaci zasiłku stałego. Dalej Organ wskazał, ze Skarżący jako osoba samotnie gospodarująca, schorowana i nieporadna życiowo jest stałym odbiorcą pomocy społecznej – jego jedyny dochód stanowią świadczenia z pomocy społecznej. Organ podał, że z akt sprawy wynika, że kilkukrotne badanie alkomatem w schronisku wykazało w miesiącu grudniu 2022 r., że Skarżący jest pod wpływem alkoholu, zachowywał się agresywnie i konieczna była interwencja policji. W roku 2023 w dniach 26.04.2023 r., 29.04.2023 r. i 25.05.2023 r. przebywał w szpitalach przywieziony w stanie upojenia alkoholowego. Badanie w szpitalu przeprowadzone w dniu 25.05.2023 r. wykazało [...] promila alkoholu we krwi. W tych okolicznościach Organ I instancji był uprawniony na dzień wydania decyzji ocenić, że działania Skarżącego nie zmierzają do poprawienia swojej sytuacji życiowej a przyznanie mu pomocy spowodowałoby powstanie skutków, o jakich mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, a więc marnotrawienie świadczeń lub korzystanie z nich w sposób niezgodny z przeznaczeniem.