Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 13 kwietnia 2022 r., sygn. I FSK 585/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek, Sędzia NSA Ryszard Pęk (spr.), Sędzia WSA (del.) Maja Chodacka, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. sp. z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 lutego 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 3036/15 w sprawie ze skargi A. sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 24 sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od listopada 2011 r. do maja 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. sp. z o.o. w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. kwotę 18.750 (słownie: osiemnaście tysięcy siedemset pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Wyrokiem z 20 lutego 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 3036/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. sp. z o.o. (dalej skarżąca spółka) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 24 sierpnia 2015 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od listopada 2011 r. do maja 2015 r.

2. Uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

2.1. Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu wyroku ustalił, że decyzją z 24 sierpnia 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. (dalej także organ odwoławczy, organ drugiej instancji) utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w G. (dalej organ pierwszej instancji) z 6 lutego 2015 r. w przedmiocie określenia skarżącej spółce zobowiązania w podatku od towarów i usług za okresy od listopada 2011 r. do maja 2015 r.

2.2. Sąd pierwszej instancji wyjaśnił, że pierwsza kwestia sporna w rozpoznawanej sprawie dotyczyła nabycia przez skarżącą spółkę wozideł [...]. Organy podatkowe przyjęły, że w sprawie nie było dowodów na to, że skarżąca spółka skutecznie nabyła wozidła i z tego powodu zakwestionowały prawo do pomniejszenia podatku naliczonego o podatek wynikający z faktur zakupu części i usług. Ponadto stwierdziły, że ponieważ skarżąca spółka nie nabyła wozideł, to nie mogła ich nikomu wynajmować, a zatem także faktury dotyczące ich wynajmu spółce z o.o. O. nie odzwierciedlały rzeczywiście dokonanych czynności. W związku z tym doszło z jednej strony do zawyżenia podatku naliczonego, a z drugiej – do zawyżenia podatku należnego.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00