Wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2022 r., sygn. II FSK 1878/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Beata Cieloch, Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Sędzia WSA - del. Małgorzata Bejgerowska, Protokolant Mateusz Rumniak, po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 lutego 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 917/18 w sprawie ze skargi I. L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 12 stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie na rzecz I. L. kwotę 2700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 14 lutego 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 917/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi I. L. (dalej jako "Skarżąca"), uchylił decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej jako "Dyrektor Izby Administracji Skarbowej") z dnia 12 stycznia 2018 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych (treść uzasadnienia ww. wyroku dostępna jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/).

W skardze kasacyjnej Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, reprezentowany przez radcę prawnego, zaskarżył powyższy wyrok w całości, zarzucając mu na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", naruszenie prawa materialnego, tj.:

a) art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) P.p.s.a. w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "u.p.d.o.f.", poprzez jego błędną wykładnię i w konsekwencji niewłaściwą ocenę możliwości jego zastosowania w ustalonym stanie faktycznym, poprzez wadliwe przyjęcie przez Sąd, że sytuacja prawnopodatkowa właściciela nieruchomości decydującego się na sprzedaż nieruchomości w ramach pozyskiwania na cele publiczne i sytuacja właściciela zobligowanego do przekazania nieruchomości w trybie administracyjnym jest analogiczna, podczas gdy w przedmiotowej sprawie doszło do dobrowolnego zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości pomiędzy Skarżącą a wykonawcą zadania inwestycyjnego, a w konsekwencji błędnym uznaniu przez Sąd, że przychód z odpłatnego zbycia podlegał zwolnieniu od opodatkowania;