Wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2022 r., sygn. II GSK 1209/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia NSA Mirosław Trzecki (spr.) Protokolant Krystian Szpotański po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 czerwca 2019 r. sygn. akt VI SA/Wa 536/19 w sprawie ze skargi L.L. na uchwałę Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia [...] listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania w sprawie wniosku o umorzenie należności z tytułu składek członkowskich 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości; 2. oddala skargę; 3. odstępuje od zasądzenia kosztów postępowania sądowego w całości.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 18 czerwca 2019 r., sygn. akt VI SA/Wa 536/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu skargi L.L., uchylił uchwałę Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z [...] listopada 2018 r. w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania, a także nakazał ściągnąć od Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych na rzecz WSA w Warszawie kwotę 100 zł tytułem nieuiszczonej przez skarżącego opłaty sądowej.

Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie sprawy:

Wnioskiem z [...] czerwca 2018 r. L.L. (dalej "skarżący") wniósł o umorzenie w całości należności z tytułu składek członkowskich za okres od [...] lipca 2018 r. do [...] września 2021 r. oraz umorzenie w części ponad kwotę 8 złotych należności z tytułu składek członkowskich za okres od [...] lipca 2016 r. do [...] czerwca 2018 r. Jako okoliczność uzasadniającą wniosek wskazał trudną sytuację materialną związaną z pobieraniem świadczenia przedemerytalnego.

Uchwałą z [...] września 2018 r. Rada OIRP odmówiła skarżącemu umorzenia składek członkowskich należnych w okresach wskazanych w treści wniosku. Odnosząc się do składek należnych za okres od [...] lipca 2018 r. do [...] września 2021 r., podkreśliła, że nie znajduje podstawy do ich umorzenia na przyszłość. Jej zdaniem należności te nie są co do zasady wymagalne, a nadto nie jest znana ich wysokość, która zależy w głównej mierze od zdarzeń, na które Rada nie ma wpływ. W odniesieniu do należności za okres od [...] lipca 2016 r. do [...] czerwca 2018 r. – w kwocie 865 złotych – uznała, że skarżący nie wykazał, że nie jest w stanie ich spłacić. Zdaniem Rady, fakt pobierania świadczenia przedemerytalnego nie pozbawia radcy prawnego możliwości uzyskania dochodów ze świadczenia pracy. Wnioskodawca nie wykazał, że nie był w stanie podejmować zatrudnienia, dlatego też Rada uznała, że możliwość taka istniała.