Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 13 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.605.2023.1.ENB
Skutki podatkowe otrzymania oszczędności z konta emerytalnego w USA.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 grudnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych otrzymania oszczędności z konta emerytalnego w USA.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Od marca (...) r. do października 2022 r. przebywał Pan i pracował na terenie Stanów Zjednoczonych Ameryki (dalej: „USA”). Obecnie Pana miejsce zamieszkania i centrum interesów życiowych znajduje się na terytorium Polski. Posiada Pan obywatelstwo polskie. Powrót do kraju miał miejsce (...) października 2022 r. W czasie pobytu w USA opłacał Pan składki na plan emerytalny A. Plan A nie jest związany z amerykańskim systemem ubezpieczeń społecznych B. Plan A jest prywatnym, dobrowolnym planem pracowniczym oferowanym przez firmy i polega na miesięcznych wpłatach na konto części zarobionych pieniędzy przez pracownika i inwestowanie ich przez wybraną przez pracodawcę zewnętrzną instytucję finansową. Plan A pozwala oszczędzać oraz inwestować w przyszłą emeryturę na tzw. zasadach odroczonego podatku. Wpływy na konto miały miejsce w latach (...)-2022 podczas gdy pracował i mieszkał Pan w USA i pochodziły z zarobionych w tym czasie pieniędzy. Z założenia wycofanie środków powinno odbyć się po osiągnięciu wieku emerytalnego, natomiast wcześniejsza likwidacja konta i dystrybucja pieniędzy jest możliwa i właśnie z tej opcji Pan skorzystał w 2022 r. W związku z likwidacją konta, w dniu (...) grudnia 2022 r. wystawiono Panu czek, natomiast doręczony został (...) stycznia 2023 r. Kwota wspomnianego czeku pomniejszona o (...) USD zewnętrznych opłat bankowych wpłynęła na konto (...) maja 2023 r. Kwota, która jest możliwa do wypłaty została pomniejszona o podatek federalny. Otrzymał Pan częściowy zwrot z wyżej wspomnianego podatku. Podatek federalny początkowo został pobrany w wysokości (...) USD, natomiast (...) USD zostało Panu zwrócone.
Efektywnie zapłacił Pan (...) USD podatku federalnego z tytułu otrzymanego czeku w związku z wycofaniem środków z planu A.
Pytania
1)Czy środki pieniężne pochodzące z transferu oszczędności zgromadzonych na indywidualnym inwestycyjnym koncie emerytalnym w ramach planu A w USA podlegają opodatkowaniu w Polsce?
2)Jeśli odpowiedź na pytanie 1 brzmi twierdząco, to czy środki pieniężne pochodzące z transferu oszczędności zgromadzonych na indywidualnym inwestycyjnym koncie emerytalnym w ramach planu A w USA powinny zostać ujęte w Polsce jako dochód z innych źródeł na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – dalej „ustawa o PIT”?
3)Czy środki pieniężne pochodzące z transferu oszczędności zgromadzonych na indywidualnym inwestycyjnym koncie emerytalnym w ramach planu A w USA powinny zostać rozliczone w Polsce w zeznaniu podatkowym dotyczącym roku 2023?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem – w zakresie pytania Nr 1 – zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Mając na uwadze powyższe, Pana zdaniem środki pieniężne pochodzące z transferu oszczędności zgromadzonych na indywidualnym inwestycyjnym koncie emerytalnym w ramach planu A w USA podlegają opodatkowaniu w Polsce.
Pana zdaniem – w zakresie pytania Nr 2 – Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania świadczeń wypłacanych z funduszy emerytalnych. Oznacza to, że dochód ten podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 umowy ("Ogólne zasady opodatkowania"). Jak stanowi art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17. Użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności" wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym, świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł. W polskim systemie prawnym definicję legalną indywidualnego konta emerytalnego ("IKE"), a także zasady gromadzenia oszczędności na IKE, dokonywania wpłat, wypłat transferowych, wypłat, częściowego zwrotu i zwrotu środków zgromadzonych na tych kontach określa ustawa z 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1808 z późn. zm.). Jednocześnie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wskazują, że ilekroć w tej ustawie jest mowa o IKE oznacza to również odpowiednio indywidualne konta emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy obowiązujące w innych państwach. W świetle art. 30a ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a od dochodu oszczędzającego na indywidualnym koncie emerytalnym z tytułu zwrotu albo częściowego zwrotu, w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych, środków zgromadzonych na tym koncie.
Natomiast stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 58a ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z tytułu oszczędzania na indywidualnym koncie emerytalnym, uzyskane w związku z:
a)gromadzeniem i wypłatą środków przez oszczędzającego,
b)wypłatą środków dokonaną na rzecz osób uprawnionych do tych środków po śmierci oszczędzającego,
c)wypłatą transferową
–z tym, że zwolnienie nie ma zastosowania w przypadku, gdy oszczędzający gromadził oszczędności na więcej niż jednym indywidualnym koncie emerytalnym, chyba że przepisy te przewidują taką możliwość.
Literalne brzmienie przepisów regulujących zasady opodatkowania dochodów związanych z wypłatą/zwrotem środków zgromadzonych na IKE (art. 21 ust. 1 pkt 58a, art. 30a ust. 1 pkt 10 i ust. 8-8d, art. 30 ust. 1 pkt 7a ustawy) wskazuje zatem, że przywołane przepisy dotyczą świadczeń z IKE wyłącznie w rozumieniu przepisów ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego. Z tych też względów należy stwierdzić, że przychód z otrzymanych przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce środków z zagranicznych instrumentów oszczędzania na cele emerytalne (uregulowanych w przepisach obowiązujących w innych niż Polska państwach), zbliżonych do IKE, należy kwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT, opodatkowanych na ogólnych zasadach według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy. Po przeliczeniu na polskie złote uzyskaną kwotę powinien Pan wykazać w zeznaniu rocznym PIT-36 jako przychód z innych źródeł i opodatkować ją według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy. W celu uniknięcia podwójnego opodatkowania ma Pan możliwość zastosowania metody proporcjonalnego odliczenia, o której mowa w art. 27 ust. 9 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8 (metody wyłączenia z progresją), lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym. Uwzględniając powyższe, metodę unikania podwójnego opodatkowania określaną jako metoda proporcjonalnego odliczenia stosuje się w przypadku, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody wyłączenia z progresją. Zgodnie z tą metodą, podatnik osiągający dochody z zagranicy ma obowiązek wykazać łączne dochody (zarówno krajowe, jak i zagraniczne) w zeznaniu PIT-36, a od podatku dochodowego obliczonego według skali podatkowej od ww. dochodów ma prawo odliczyć podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie.
Pana zdaniem – w zakresie pytania Nr 3 – transfer środków opisanych w stanie faktycznym do Polski podlega opodatkowaniu w Polsce według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy. Po zakończeniu roku podatkowego, w którym dokonano ich wypłaty po przeliczeniu na polskie złote, zgodnie z art. 11a ust. 1 ustawy winny zostać wykazane w zeznaniu podatkowym PIT-36 i opodatkowane łącznie z innymi dochodami uzyskanymi na terytorium Polski. W celu uniknięcia podwójnego opodatkowania ma Pan możliwość zastosowania metody proporcjonalnego odliczenia, o której mowa w art. 27 ust. 9 ww. ustawy. Co istotne, czek opisany w stanie faktycznym został wystawiony (...) grudnia 2022 r., natomiast doręczony został Panu (...) stycznia 2023 r. W związku z powyższym, zapłacony podatek w USA został rozliczony w ramach zeznania podatkowego w USA za rok 2022. Faktyczne otrzymanie środków przez Pana nastąpiło jednak w roku 2023 i w Pana ocenie przychód z tego tytułu należy wykazać w polskim zeznaniu rocznym za rok 2023, zgodnie z regułą wyrażoną w art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, która wskazuje, iż momentem powstania przychodu jest dzień faktycznego otrzymania środków lub pozostawienia ich do dyspozycji. W przypadku otrzymania zwrotu podatku federalnego, należy doliczyć zwrócony podatek w zeznaniu podatkowym dotyczącym roku, w którym zostanie otrzymany zwrot (stanowisko takie zostało zaprezentowane w piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 sierpnia 2013 r. - ILPB2/415-451/13-2/ES). W związku z powyższym odliczenie może zostać dokonane jedynie w wysokości podatku, który został faktycznie zapłacony.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Na podstawie art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.
Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z kolei art. 11 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi, że:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Wykładnia językowa przytoczonego art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wskazuje, że momentem przesądzającym o powstaniu przychodu jest moment jego uzyskania, tj. chwila kiedy podatnik otrzymał (lub postawiono do jego dyspozycji) wartości pieniężne, albo otrzymał świadczenia w naturze bądź inne nieodpłatne świadczenie.
Przez określenie „otrzymane”, zgodnie ze Słownikiem języka polskiego, należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń, należy uznać, że otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, lecz także kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika. Natomiast „postawionymi do dyspozycji” są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik, wykazując określoną aktywność, ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy.
Na podstawie art. 11a ust. 1 i 3 ustawy:
Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.
Kwoty uprawniające do odliczenia od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub obniżenia podatku, wydatki oraz podatek, wyrażone w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku lub zapłaty podatku.
Z opisu zdarzenia wynika, że od marca (...) r. do października 2022 r. przebywał Pan i pracował na terenie Stanów Zjednoczonych Ameryki (dalej: „USA”). Obecnie Pana miejsce zamieszkania i centrum interesów życiowych znajduje się na terytorium Polski. Posiada Pan obywatelstwo polskie. Powrót do kraju miał miejsce (...) października 2022 r. W czasie pobytu w USA opłacał Pan składki na plan emerytalny A. Plan A nie jest związany z amerykańskim systemem ubezpieczeń społecznych B. Plan A jest prywatnym, dobrowolnym planem pracowniczym oferowanym przez firmy i polega na miesięcznych wpłatach na konto części zarobionych pieniędzy przez pracownika i inwestowaniu ich przez wybraną przez pracodawcę zewnętrzną instytucję finansową. Plan A pozwala oszczędzać oraz inwestować w przyszłą emeryturę na tzw. zasadach odroczonego podatku. Wpływy na konto miały miejsce w latach (...)-2022 podczas gdy pracował i mieszkał Pan w USA i pochodziły z zarobionych w tym czasie pieniędzy. Z założenia wycofanie środków powinno odbyć się po osiągnięciu wieku emerytalnego, natomiast wcześniejsza likwidacja konta i dystrybucja pieniędzy jest możliwa i właśnie z tej opcji Pan skorzystał w 2022 r. W związku z likwidacją konta, w dniu (...) grudnia 2022 r. wystawiono Panu czek, natomiast doręczony został (...) stycznia 2023 r. Kwota wspomnianego czeku pomniejszona o (...) USD zewnętrznych opłat bankowych wpłynęła na konto (...) maja 2023 r. Kwota, która jest możliwa do wypłaty została pomniejszona o podatek federalny. Otrzymał Pan częściowy zwrot z wyżej wspomnianego podatku. Podatek federalny początkowo został pobrany w wysokości (...) USD, natomiast (...) USD zostało Panu zwrócone.
Efektywnie zapłacił Pan (...) USD podatku federalnego z tytułu otrzymanego czeku w związku z wycofaniem środków z planu A.
Mając zatem na uwadze, że jest Pan polskim rezydentem podatkowym który uzyskał środki pieniężne w związku z likwidacją planu emerytalnego A prowadzonego w Stanach Zjednoczonych Ameryki zastosowanie w Pana sytuacji znajdują odpowiednie uregulowania umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31 poz. 178).
Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania kwot wypłacanych w związku z likwidacją funduszu emerytalnego. Oznacza to, że dochód ten podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).
W myśl art. 5 ust. 1 ww. umowy:
Osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł z tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.
Przepis art. 5 ust. 2 cyt. umowy stanowi, że:
Postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:
a)prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
b)przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.
Stosownie do art. 5 ust. 3 umowy:
Bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.
Jednocześnie art. 20 ust. 1 powołanej umowy wskazuje sposób unikania podwójnego opodatkowania dochodów. W myśl tego przepisu:
Zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczanie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.
Biorąc pod uwagę ww. przepisy należy stwierdzić, że nabycie przez osobę mająca miejsce zamieszkania w Polsce środków pieniężnych zgromadzonych w planie emerytalnym A na podstawie polsko-amerykańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, podlega opodatkowaniu w Polsce. W celu uniknięcia podwójnego opodatkowania należy zastosować metodę unikania podwójnego opodatkowania wynikającą z ww. art. 20 ust. 1 umowy, tj. metodę w postaci proporcjonalnego zaliczenia.
W Polsce otrzymane przez Pana środki podlegają opodatkowaniu stosownie do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Odnosząc się do przedstawionego przez Pana stanowiska wyjaśnić należy, że w polskim systemie prawnym definicję legalną indywidualnego konta emerytalnego („IKE”), a także zasady gromadzenia oszczędności na IKE, dokonywania wpłat, wypłat transferowych, wypłat, częściowego zwrotu i zwrotu środków zgromadzonych na tych kontach określa ustawa z 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz. U. z 2022 r. poz. 1792).
Jednocześnie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wskazują, że ilekroć w tej ustawie jest mowa o IKE oznacza to również plany emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy obowiązujące w innych państwach.
Na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a od dochodu oszczędzającego na indywidualnym koncie emerytalnym z tytułu zwrotu albo częściowego zwrotu, w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych, środków zgromadzonych na tym koncie.
Sposób ustalania dochodu, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 10 ustawy został uregulowany w art. 30a ust. 8-8d ustawy.
W myśl art. 21 ust. 1 pkt 58a ustawy:
Wolne od podatku dochodowego są dochody z tytułu oszczędzania na indywidualnym koncie emerytalnym, w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych, uzyskane w związku z:
a)gromadzeniem i wypłatą środków przez oszczędzającego,
b)wypłatą środków dokonaną na rzecz osób uprawnionych do tych środków po śmierci oszczędzającego,
c)wypłatą transferową
–z tym że zwolnienie nie ma zastosowania w przypadku, gdy oszczędzający gromadził oszczędności na więcej niż jednym indywidualnym koncie emerytalnym, chyba że przepisy te przewidują taką możliwość.
Kwestię opodatkowania dochodu związanego z gromadzeniem oszczędności na więcej niż jednym indywidualnym koncie emerytalnym, w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych reguluje natomiast art. 30 ust. 1 pkt 7a ustawy.
Literalne brzmienie powyższych przepisów regulujących zasady opodatkowania dochodów związanych z wypłatą/zwrotem środków zgromadzonych na IKE wskazuje, że dotyczą one świadczeń z IKE wyłącznie w rozumieniu przepisów ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego.
Przepis art. 30a ust. 1 pkt 10 i ust. 8-8d, art. 21 ust. 1 pkt 58a oraz art. 30 ust. 1 pkt 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zatem zastosowania do opodatkowania uzyskanych przez Pana środków.
W konsekwencji przychód uzyskany przez polskiego rezydenta w związku z uzyskaniem środków zgromadzonych w zagranicznych instrumentach oszczędzania na cele emerytalne (uregulowanych w przepisach obowiązujących w innych niż Polska państwie), w tym w planie emerytalnym A, należy kwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowanych na ogólnych zasadach według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy.
Stosownie bowiem do art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłem przychodu są inne źródła.
Na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym, świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.
Zgodzić się również z Panem należy, że w przedstawionej we wniosku sytuacji uzyskanie przychodu nastąpiło w 2023 r., w związku z czym powinien on zostać wykazany w zeznaniu podatkowym składanym za 2023 r.
W tym kontekście wyjaśnienia wymaga, że w przypadku należności przekazanych podatnikowi w formie czeku, należy uznać, że zostają one postawione podatnikowi do dyspozycji z momentem przekazania podatnikowi czeku możliwego do zrealizowania. Moment faktycznego zrealizowania czeku nie ma wpływu na to, że z chwilą otrzymania go podatnik miał już określoną wartość pieniężną do swojej dyspozycji.
Wobec powyższego przychód uzyskał Pan w dniu otrzymania czeku, tj. w dniu (...) stycznia 2023 r.
Na potrzeby uwzględnienia w zeznaniu podatkowym przychód w walutach obcych należy przeliczyć na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.
Przechodząc do możliwości odliczenia podatku federalnego zapłaconego w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej wyjaśnić należy, że stosownie do art. 2 ust. 2 pkt b) Umowy:
Do istniejących obecnie podatków, których dotyczy niniejsza Umowa, należą w Stanach Zjednoczonych Ameryki federalne podatki od dochodu, pobierane stosownie do Wewnętrznego Kodeksu Dochodów (inne niż podatek od zatrudnienia przewidziany w rozdziałach 2 i 24).
Natomiast zgodnie z art. 27 ust. 9 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.
Natomiast w myśl art. 27 ust. 9a ustawy:
W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.
Uwzględniając powyższe, metodę unikania podwójnego opodatkowania określaną jako metoda proporcjonalnego odliczenia stosuje się w przypadku, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody wyłączenia z progresją.
Zgodnie z tą metodą, podatnik osiągający dochody z zagranicy ma obowiązek wykazać łączne dochody (zarówno krajowe, jak i zagraniczne) w zeznaniu, a od podatku dochodowego obliczonego według skali podatkowej ma prawo odliczyć podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie.
W świetle powyższego przysługuje Panu prawo odliczenia zapłaconego podatku federalnego Mając na uwadze, że początkowo został pobrany podatek w wysokość (...) USD, a następnie w roku uzyskania przychodu kwota (...) została Panu zwrócona uznać należy, że odliczenie może zostać dokonane jedynie do wysokości podatku, który został faktycznie zapłacony, tj. do kwoty (...) USD. Podatek wyrażony w walutach obcych należy przeliczyć na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty podatku. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; (dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right