Wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2022 r., sygn. I FSK 9/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia NSA Marek Olejnik, Sędzia WSA (del.) Elżbieta Olechniewicz (spr.), , po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej O.B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 11 maja 2021 r. sygn. akt I SA/Gl 343/21 w sprawie ze skargi O.B. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 22 grudnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do listopada 2015 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od O.B. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1.Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 maja 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 343/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, po rozpoznaniu skargi O.B. (dalej: Strona lub Skarżący) na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach (dalej: organ drugiej instancji lub DIAS) z dnia 22 grudnia 2020 r. w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm., dalej: p.p.s.a.), oddalił skargę (opisany wyrok i powołane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są na: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

1.2. Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie, Sąd pierwszej instancji stwierdził, że w rozpoznanej sprawie organy wykazały ziszczenie się przesłanek nadania rygoru natychmiastowej wykonalności określonych w art. 239b § 1 pkt 1 i 2 oraz § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm., dalej: O.p.).

Odnosząc się do przesłanki określonej w art. 239b § 1 pkt 1 O.p. Sąd pierwszej instancji stwierdził, że organy podatkowe wskazały na niezakończone postępowania egzekucyjne toczące się w stosunku do Skarżącego na podstawie tytułów wykonawczych dotyczących podatku od towarów i usług za poszczególne okresy roku 2020 (od stycznia do maja), od lipca do października 2014 r. i październik 2019r. Łączna kwota zaległości objętej wskazanymi tytułami wynosiła zgodnie z wydrukiem stanu zaległości na dzień 23 września 2020 r. - 895.126,45 zł, w tym: należność główna 717.485,30 zł, odsetki 149.582,15 zł, koszty egzekucyjne 28.001,00 zł oraz koszty upomnienia 58,00 zł. Z wydruków "stan sprawy", sporządzonych na dzień 10 listopada 2020 r., wynikało, że postępowania egzekucyjne obejmujące ww. tytuły wykonawcze nie zostały zakończone. Tak więc organy podatkowe posiadały informacje, z których wynikało, że wobec podatnika toczą się postępowania egzekucyjne w zakresie innych należności pieniężnych niż objęte decyzją, której nadano przedmiotowy rygor.