Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 6 kwietnia 2022 r., sygn. III SA/Gl 227/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo, Sędziowie Sędzia WSA Adam Gołuch (spr.), Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć, Protokolant St. sekr. sąd. Joanna Spadek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 kwietnia 2022 r. sprawy ze skargi Gminy Koziegłowy na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Śląskiego z dnia 29 grudnia 2021 r. nr NPII.4131.1.1276.2021 w przedmiocie zasad wynajmowania lokali mieszkalnych wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy 1. uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze, 2. zasądza od Wojewody Śląskiego na rzecz strony skarżącej kwotę 300 zł (słownie: trzysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym z 29 grudnia 2021 r. Nr NP.II. 4131.1.1276.2021 Wojewoda Śląski (dalej również jako organ, organ nadzoru) stwierdził nieważność w całości uchwały Rady Miasta i Gminy Koziegłowy z 25 listopada 2021 r. Nr 290/XXXI/2021 w sprawie zasad wynajmowania lokali mieszkalnych wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy, jako sprzecznej z art. 21 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 21 ust. 3 pkt 6 w zw. z art. 23 ust 1 i ust. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 611 – dalej jako ustawa o ochronie praw lokatorów) w związku z art. 7 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483 – dalej jako Konstytucja RP).

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Wojewoda Śląski przywołał treść powołanych wyżej przepisów i na tej podstawie wskazał, że uchwała winna kompleksowo i szczegółowo regulować wskazane w upoważnieniu ustawowym kwestie, w sposób dostosowany do potrzeb lokalnej społeczności. Jakkolwiek katalog problematyki podlegającej regulacji uchwałą jest otwarty, to jednak organ uchwałodawczy musi baczyć, by nie tworzyć norm sprzecznych z regulacją ustawową. Podniósł również, iż przepisy uchwały winny być formułowane w sposób jasny, precyzyjny i poprawny. Wymóg jasnego sformułowania treści przepisu oznacza, nakaz tworzenia przepisów klarownych i zrozumiałych dla ich adresatów, którzy mogą oczekiwać przepisów niebudzących wątpliwości co do treści nakładanych obowiązków i przyznanych uprawnień. Organ uchwałodawczy nie może nadto przekraczać kompetencji ustawowych, które wyznaczają zakres regulacji.