Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 kwietnia 2022 r., sygn. I SA/Wr 296/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Marta Semiczek,, Sędziowie: Sędzia WSA Piotr Kieres (sprawozdawca),, Asesor WSA Iwona Solatycka, Protokolant: Starszy specjalista Edyta Luniak, po rozpoznaniu w Wydziale I, na rozprawie w dniu 6 kwietnia 2022 r. sprawy ze skargi: A. S.A. zs. we W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] stycznia 2021 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych: I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną w całości, II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz Strony skarżącej kwotę: 697,00 zł (sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A S.A. (dalej jako: Spółka, Wnioskodawca, Skarżąca) jest interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej jako DKIS, Organ interpretujący) z 5 stycznia 2021 r. nr 0111-KDIB1-2.4010.277.2020.1.AK w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych. Mając na uwadze wynikający z art. 141 § 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 329) obowiązek zwięzłego przedstawienia stanu sprawy, a nie powielania treści akt - Sąd wskazuje jak poniżej.

Spółka zwróciła się do DKIS z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dla zaistniałego stanu faktycznego, w którym wskazała, że jako Faktor świadczy dla swoich Klientów: mikro i makro przedsiębiorców usługi faktoringu. Usługi te polegają na przelewie w ramach przyznanego Klientom limitu finansowania środków pieniężnych do kwoty netto wystawianych przez nich faktur. Klienci zaś Faktorowi przelewają wierzytelności wraz ze wszystkimi związanymi z nimi prawami, w momencie przyjęcia tychże wierzytelności do finansowania. W ramach zawartych z Klientami umów dochodzi do nabycia wierzytelności przez Faktora, a nie następuje przejście ryzyka niewypłacalności kontrahenta Klienta na Spółkę, albowiem Klient zobowiązany jest do uiszczenia zobowiązania w przypadku braku płatności przez kontrahenta. Opisany przez Spółkę produkt może mieć formę faktoringu cichego albo jawnego. Od formy faktoringu (cichy/jawny) zależy to, czy kontrahent będzie dokonywał płatności za fakturę objętą faktoringiem na rachunek bankowy Spółki, czy też na rachunek bankowy klienta. Przy faktoringu jawnym kontrahent Klienta jest powiadomiony o tym, że jego faktura została przekazana do Wnioskodawcy jako faktora, natomiast przy faktoringu cichym Kontrahent nie jest powiadamiany o umowie zawartej pomiędzy Faktorem i Klientem. Faktor zawsze dokonuje przelewu środków na rzecz Klienta za pośrednictwem rachunku bankowego. Wątpliwości Spółki powstały na kanwie przepisów dotyczących dokonywania płatności na rachunki nieujawnione w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.) – dalej jako uVAT, czyli w tzw. Białej Liście. Mianowicie, czy przepisy art. 12 ust. 4i i art. 15 ust. 1 pkt 2 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm.) – dalej jako u.p.d.o.p. znajdą zastosowanie do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności faktoringowej w przypadku dokonywania przelewu środków na rzecz Klienta. Spółka postawiła pytanie: