Wyrok NSA z dnia 6 kwietnia 2022 r., sygn. I FSK 749/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia WSA del. Alojzy Skrodzki, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. Sp. j. z siedzibą w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 17 stycznia 2018 r. sygn. akt I SA/Po 869/17 w sprawie ze skargi G. Sp. j. z siedzibą w P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 maja 2017 r. nr [...], w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od marca do grudnia 2008 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 maja 2017 r. nr [...], 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu na rzecz G. Sp. j. z siedzibą w P. kwotę 6.613 (słownie: sześć tysięcy sześćset trzynaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 17 stycznia 2018 r., sygn. akt I SA/Po 869/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (dalej: sąd pierwszej instancji) oddalił skargę G. Spółki Jawnej w P. (dalej: skarżąca lub spółka) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu (dalej: organ odwoławczy) z dnia 15 maja 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od marca do grudnia 2008 r.

1.2. Z uzasadnienia wyroku wynika, że przyczyną zakwestionowania rozliczenia skarżącej w VAT było uznanie przez organy, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej odliczyła ona podatek naliczony z faktur wystawionych przez M. N. (dalej: kontrahent), które nie odzwierciedlały rzeczywistego świadczenia przez jego firmę usług budowlanych, a więc nie dawały prawa do odliczenia podatku naliczonego z uwagi na treść art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: u.p.t.u.). Według organów skarżąca była świadoma, że uczestniczy w procederze wyłudzenia podatku VAT, w celu osiągnięcia korzyści podatkowych, o czym świadczą zeznania kontrahenta, że wystawiał fikcyjne faktury na życzenie F. G. (wspólnika spółki), za co otrzymywał zapłatę.