Wyrok NSA z dnia 6 kwietnia 2022 r., sygn. I FSK 2191/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Pęk (sprawozdawca), Sędzia NSA Gabriela Zalewska-Radzik, Sędzia WSA del. Alojzy Skrodzki, po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "G" sp. z o.o. w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 27 maja 2021 r. sygn. akt I SA/Gl 454/21 w sprawie ze skargi "G" sp. z o.o. w G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia 19 stycznia 2021 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za I, II, III i IV kwartał 2015 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "G" sp. z o.o. w G. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Wyrokiem z 27 maja 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 454/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę "G." sp. z o.o. z siedzibą w G.(dalej skarżąca spółka) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z 19 stycznia 2021 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za I, II, III i IV kwartał 2015 r.

2. Uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

2.1. Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku ustalił, że decyzją z 19 stycznia 2021 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w K. (dalej także organ drugiej instancji, organ odwoławczy) uchylił w całości decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. (dalej organ pierwszej instancji) z 23 czerwca 2020 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania temu organowi celem przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części.

2.2. Sąd pierwszej instancji zaznaczył ponadto, że w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Dyrektor Izby Administracji Skarbowej odniósł się do materii przedawnienia zobowiązania podatkowego. Wskazał zarówno na zasady wygasania skonkretyzowanych powinności podatkowych na skutek upływu czasu, jak i na dyrektywę art. 70 § 6 pkt 1 i art. 70c Ordynacji podatkowej. W oparciu o te przepisy organ odwoławczy przyjął, że w sprawie zostało zainicjowane postępowanie karne skarbowe, o wszczęciu którego przed upływem 5-letniego biegu terminu przedawnienia, ukształtowanego w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej został zawiadomiony zarówno skarżący, jak i jego pełnomocnicy. Tym samym, w przekonaniu tegoż organu doszło do zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. W konsekwencji nie miało miejsca wygaśnięcie skonkretyzowanych powinności podatkowych skarżącej spółki za poszczególne okresy 2015 r., będące rezultatem upływu czasu.