Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2022 r., sygn. III FSK 2683/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia NSA Anna Dalkowska (sprawozdawca), Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. [...] S.A. z siedzibą w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 maja 2020 r. sygn. akt I SA/Gd 1724/19 w sprawie ze skargi G. [...] S.A. z siedzibą w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z dnia 18 marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2013-2018 oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji.

1.1. Wyrokiem z 19 maja 2020 r., sygn. akt I SA/Gd 1724/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę G. [...] S.A. z siedzibą w P. (dalej jako: "Spółka", "Skarżąca", "Strona") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z dnia 18 marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018.

1.2. Pismem z dnia 4 czerwca 2018 r. spółka wystąpiła z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości. Skarżąca dokonując korekt deklaracji, wskazała w nich niższą kwotę podatku od nieruchomości za lata 2013-2018 niż uiszczona. W uzasadnieniu wniosku powołała się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 grudnia 2017 r. sygn. akt SK 48/15. W ocenie strony skarżącej, dotychczas deklarowane przez nią obiekty (zbiorniki fermentacyjne, zbiornik pofermentacyjny, zbiornik mieszania oraz zbiornik na komponenty) powinny być zadeklarowane jako budynki, co wiąże się z powstaniem nadpłaty po stronie podatnika. Decyzją z dnia 18 marca 2019 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Słupsku utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję z dnia 4 grudnia 2018 r. Powołując się na art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. 2016 r. poz. 290 ze zm., dalej: "u.p.b.") organ drugiej instancji uznał, że zbiorniki zostały z mocy ustawy uznane za budowle, więc zbędne było analizowanie kwestii zakwalifikowania spornych nieruchomości należących do spółki ze względu na ich cechy konstrukcyjne do budynków.