Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 6 lutego 2024 r., sygn. I SAB/Po 24/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Rennert (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Wolna – Kubicka Asesor sądowy WSA Michał Ilski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 6 lutego 2024 r. sprawy ze skargi M. D. i M. B. na bezczynność Prezydenta Miasta w przedmiocie stwierdzenia i zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2017 I. stwierdza, że Prezydent Miasta dopuścił się bezczynności; II. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania Prezydenta Miasta do załatwienia sprawy; IV. oddala skargę w pozostałym zakresie; V. zasądza od Prezydenta Miasta na rzecz skarżących solidarnie kwotę [...]- zł [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 8 czerwca 2022 r. M. D. i M. B. wnieśli skargę na bezczynność Prezydenta Miasta w sprawie dotyczącej stwierdzenia i zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości spadkodawczyni skarżących – M. D. – K. za 2017 r., żądając jednocześnie: stwierdzenia, że Prezydent Miasta dopuścił się bezczynności z rażącym naruszeniem prawa; zobowiązanie Prezydenta Miasta do załatwienia sprawy, wyznaczając dodatkowy 14-dniowy termin do jej załatwienia; wymierzenie ww. organowi grzywny w maksymalnej wysokości; przyznanie od organu na rzecz strony kwoty [...]zł na podstawie art. 149 § 1 w zw. z art. 154 § 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej: "P.p.s.a."). Ponadto wnieśli o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi strona wskazała, że 18 kwietnia 2022 r. skarżący wystąpili do Prezydenta o stwierdzenie i zwrot nadpłaty podatku od nieruchomości spadkodawczyni skarżących za 2017 r. Powołując się na przepisy art. 139 § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.; dalej: "Ordynacja podatkowa"), skarżący podnieśli, że rozpatrzenie ich wniosku następuje jedynie na podstawie dowodów będących w dyspozycji organu, więc nastąpić powinno niezwłocznie, nie później niż w ciągu jednego miesiąca od dnia złożenia wniosku. Tak ustalony termin bezskutecznie upłynął w dniu 18 maja 2022 r. Organ, pomimo ciążącego na nim obowiązku z art. 140 § 1 Ordynacji podatkowej, nie zawiadomił strony o niezałatwieniu sprawy w terminie i nie wskazał jakichkolwiek przyczyn niedotrzymania terminu. Analiza przepisów Ordynacji podatkowej doprowadziła skarżących do wniosku, że w przypadku braku wątpliwości co do zasadności zwrotu nadpłaty nie potrzeba żadnego dodatkowego aktu prawnego – postanowienia, decyzji, zarządzenia, za pomocą którego organ zwróciłby nadpłatę. Samo dokonanie zwrotu nadpłaty przez organ jest więc zwykłą czynnością materialno-techniczną. W przypadku, gdy organ podatkowy w toku postępowania wyjaśniającego stwierdzi, że nadpłata nie występuje, wówczas powinien odmówić zwrotu nadpłaty w formie decyzji. Skarżący wyjaśnili, że do chwili obecnej, pomimo upływu wskazanych wyżej terminów, organ nie rozpatrzył złożonego przez nich wniosku, jak również nie zawiadomił ich o niezałatwieniu go w terminie wraz ze wskazaniem przyczyn tego niezałatwienia i wyznaczeniem nowego terminu jego załatwienia. Skarżący stwierdzili, że organ dopuścił się bezczynności, co powoduje przewlekłość w jego działaniu. Jednocześnie podkreślili, że przed złożeniem skargi złożyli do S. K. O. [...] w dniu 22 maja 2022 r. ponaglenie, ale na dzień formułowania skargi nie otrzymali rozstrzygnięcia złożonego ponaglenia. Do skargi strona dołączyła m. in. ww. ponaglenie datowane na dzień 19 maja 2022 r.