Wyrok WSA w Kielcach z dnia 31 marca 2022 r., sygn. I SA/Ke 475/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Surma Sędziowie Sędzia WSA Artur Adamiec (spr.) Sędzia WSA Ewa Rojek Protokolant Starszy inspektor sądowy Anna Adamczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 marca 2022 r. sprawy ze skargi N. K. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2019 oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Ś. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji

i Modernizacji Rolnictwa w K. (Dyrektor) decyzją z [...]

nr [...] utrzymał w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w K. (Kierownik) z [...] r. nr [...] w sprawie odmowy przyznania N. 3 Spółka Jawna w K. (spółka) płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2019.

Dyrektor wskazał na podstawy prawne rozstrzygnięcia: przepisy ustawy z 5 lutego 2015 r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (j.t. Dz.U.2020.1341), zwanej dalej "ustawą o płatnościach", rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 12 marca 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania płatności bezpośrednich i płatności niezwiązanej do tytoniu (Dz.U.2015.351 ze zm.) oraz szczegółowo wymienione przepisy unijne. Ustalono, że doszło do stworzenia sztucznych warunków poprzez utworzenie przez I. i P. N. trzech spółek jawnych: N. 1, N. 2 i N. 3, mających na celu uzyskanie płatności unijnych z tytułu płatności na zalesianie gruntów rolnych i płatności bezpośrednich, w możliwie najwyższej wysokości. Spółki nie prowadzą jakiejkolwiek działalności poza ubieganiem się o przyznanie płatności na zalesianie i płatności w ramach wsparcia bezpośredniego. Powyższe potwierdza również reprezentant spółek, P. N. w oświadczeniu z 17 stycznia 2017 r. Ponadto reprezentant spółek w toku prowadzonego postępowania nie przedstawił żadnych dokumentów potwierdzających, że spółki zostały utworzone w innym celu niż korzystnie z płatności na zalesianie. Wskazanie przez P. N. potencjalnych celów spółek (pismo z 30 stycznia 2017 r.) nie stanowi w ocenie organu prowadzenia działalności gospodarczej. Powyższe pismo zostało złożone w roku 2017, czyli około 7 lat od powstania spółek i w ocenie organu, pozostaje w sferze planów, co nie jest jednoznaczne z prowadzeniem działalności. Zgromadzony materiał dowodowy nie ujawnia żadnych racjonalnych powodów dla utworzenia spółek i sposobu ich funkcjonowania, niż te stwierdzone w postaci maksymalizacji korzyści z płatności, poprzez obejście ograniczeń wynikających z maksymalnej powierzchni gruntów zgłoszonej do płatności zalesieniowej.