Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 31 marca 2022 r., sygn. I SA/Ol 135/22
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Przemysław Krzykowski Sędziowie sędzia WSA Andrzej Brzuzy (sprawozdawca) sędzia WSA Katarzyna Górska Protokolant referent Elżbieta Parda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 marca 2022 r. sprawy ze skargi J. D. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...], nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2016 r. oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z [...], Naczelnik Urzędu Skarbowego (dalej jako: "Naczelnik US", "Organ I instancji") określił J. D. (dalej jako: "Podatnik", "Strona", "Skarżący") w podatku od towarów i usług (dalej jako: "VAT") za poszczególne miesiące 2016 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy (za miesiące od stycznia do sierpnia) oraz zobowiązanie podatkowe za miesiące wrzesień, październik, listopad i grudzień.
Jak wynika z akt podatkowych sprawy oraz uzasadnienia decyzji Organu I instancji, Strona od [...] 1975 r. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą [...], polegającą w przeważającej części na wykonywaniu robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych, a także między innymi na produkcji wyrobów tartacznych, produkcji pozostałych wyrobów stolarskich i ciesielskich dla budownictwa. W badanym roku była czynnym podatnikiem podatku VAT, a sprzedaż z pozarolniczej działalności gospodarczej rozliczała ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Dokumentację podatkową prowadziła samodzielnie. Zatrudniała 14 pracowników, w tym także młodocianych, których wynagrodzenie oraz składki ZUS były refundowane.
W wyniku kontroli podatkowej zakończonej protokołem podpisanym [...] października 2020 r. stwierdzone zostały następujące nieprawidłowości:
1) po stronie podatku należnego:
- ustalono wartość niezaewidencjonowanej dostawy netto w kwocie 135.838,78 zł oraz podatek VAT w stawce 23% w łącznej kwocie 31.242,91 zł mając na uwadze rozbieżności wynikające z analizy zakupów materiałów budowlanych i sprzedaży zafakturowanej, bez uwzględnienia spisów z natury na 1 stycznia 2016 r. i 31 grudnia 2016 r. (z uwagi na ich brak) oraz stosowanego narzutu 35%. Organ kontrolujący nie uznał prowadzonej ewidencji dostaw VAT za 2016 r. za dowód, gdyż była nierzetelna, a dokonane w niej zapisy nie odzwierciedlały stanu rzeczywistego,