Wyrok NSA z dnia 28 marca 2022 r., sygn. I FSK 612/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska (sprawozdawca), Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Hieronim Sęk, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. sp. z o.o. z siedzibą w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 października 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 2349/16 w sprawie ze skargi G. sp. z o.o. z siedzibą w L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług wysokości nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za październik, listopad i grudzień 2012 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 4 października 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 2349/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm., dalej: P.p.s.a.), oddalił skargę G. sp. z o.o. (dalej: Skarżąca/Spółka) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (dalej: Organ) z 4 czerwca 2016 r. w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za październik, listopad i grudzień 2012 roku.

2. W skardze kasacyjnej Skarżąca zaskarżyła powyższy wyrok w całości, wnosząc o jego uchylenie i orzeczenie co do istoty sprawy, względnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania, a także o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

3. Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła, na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 P.p.s.a naruszenie:

I. Przepisów postępowania:

- art. 151 w związku z art, 145 § 1 pkt 1 lit. c) oraz art. 141 § 4 P.p.s.a. przez przyjęcie przez Sąd pierwszej instancji stanu faktycznego, który ustaliły organy podatkowe z pominięciem art. 120, art. 122, art. 180, art. 181, art. 187 oraz art. 121 § 1 ustawy 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 201 ze zm., dalej: O.p.) i tym samym niewyjaśnienie wszystkich okoliczności kluczowych dla zrekonstruowania stanu faktycznego sprawy i jego pobieżną ocenę, w szczególności w zakresie dobrej wiary Skarżącej i w konsekwencji zakwestionowanie stawki VAT 0% właściwej dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru (dalej: WDT), podczas gdy z całokształtu materiału dowodowego wynika, że Skarżąca nie miała świadomości o nieuczciwych działaniach jej kontrahenta; Sąd pierwszej instancji niewłaściwie ocenił, że postępowanie dowodowe w odniesieniu do transakcji z firmą N. s.r.o. z siedzibą w C. (dalej: Kontrahent) miało wyczerpujący zakres;