Wyrok NSA z dnia 28 marca 2022 r., sygn. I OSK 894/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Iwona Bogucka Sędziowie: sędzia NSA Mariola Kowalska sędzia del. WSA Anna Wesołowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego we [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 2 października 2020 r., sygn. akt IV SA/Wr 240/20 w sprawie ze skargi [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we [...] z dnia [...] lutego 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 2 października 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu po rozpoznaniu sprawy ze skargi [...] (skarżąca) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we [...] (Kolegium) z [...] lutego 2020 r. w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza [...] z [...] grudnia 2019 r. i zasądził od organu na rzecz strony skarżącej kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Wyrok wydany został w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy :

Decyzją z [...] grudnia 2019 r. Burmistrz [...] odmówił skarżącej przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawną w stopniu znacznym matką.

Jako podstawę prawną swojego rozstrzygnięcia Burmistrz wskazał art.3, art. 17, art. 20, art. 23, art. 24 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 111, dalej: "ustawa").

W uzasadnieniu decyzji wyjaśnił, że skarżąca 4 marca 2019 r. złożyła wniosek o przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z rezygnacją lub niepodejmowaniem zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad niepełnosprawną w stopniu znacznym matką. Skarżąca jest uprawniona do zasiłku dla opiekuna w związku z rezygnacją lub niepodejmowaniem zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad matką, którą zaliczono do osób niepełnosprawnych w stopniu znacznym od 22 września 2009 r., zaś sama niepełnosprawność powstała w 2001 r., czyli po ukończeniu przez nią 25 roku życia. Skarżąca 18 listopada 2019 r. oświadczyła, że nie zamierza rezygnować z zasiłku dla opiekuna, co było powodem odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego przez organ pierwszej instancji.