Wyrok NSA z dnia 25 marca 2022 r., sygn. I FSK 1115/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Hieronim Sęk, Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Wojnarska, po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. sp. j. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 15 lutego 2018 r. sygn. akt I SA/Sz 1014/17 w sprawie ze skargi S. sp. j. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie z dnia 15 września 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. sp. j. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie kwotę 5.400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego. Agnieszka Jakimowicz Hieronim Sęk Izabela Najda-Ossowska

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 15 lutego 2018 r., sygn. akt I SA/Sz 1014/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę S. sp. j. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie z dnia 15 września 2017 r. o nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad 2010 r.

W opinii Sądu I instancji w przedmiotowej sprawie doszło do skutecznego zawieszenia biegu terminu przedawnienia na podstawie art. 70 § 6 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), na czas prowadzenia śledztwa przez Prokuraturę Okręgową w S., o którym to fakcie spółka przed upływem terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego została prawidłowo zawiadomiona w trybie art. 70c tej ustawy. Sąd podkreślił, że skutku zawieszenia nie unicestwia późniejsze umorzenie śledztwa.

W efekcie Sąd ocenił, że organy podatkowe, stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zasadnie odmówiły spółce prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturze wystawionej przez O. sp. z o.o. z tytułu zakupu kawy Dallmayr Prodomo. Materiał dowodowy w postaci dowodów zgromadzonych w toku kontroli podatkowej, jak również w ramach innych postępowań wykazał, że faktura ta nie dokumentowała rzeczywistego obrotu gospodarczego, gdyż zafakturowany towar pochodził w rzeczywistości od M., która dokonała bezpośredniej dostawy do skarżącej spółki. Organy ustaliły, że zakwestionowana transakcja była elementem oszukańczego procederu karuzelowego, a tworzące ten łańcuch firmy O. sp. z o.o. (pełniąca rolę bufora), E. sp. z o.o. (pełniąca rolę znikającego podatnika), C. s.r.o. w Czechach nie prowadziły faktycznej działalności gospodarczej, ich rola w łańcuchu dostaw towaru polegała jedynie na wystawieniu nierzetelnych faktur. Dokumenty CMR oraz dowody zapłat miały jedynie uprawdopodobnić wywóz kawy zakupionej uprzednio przez J. D. od brytyjskiej spółki do Czech i jej powrotny przywóz do kraju, a uczestnictwo ww. podmiotów w fikcyjnym łańcuchu dostaw kawy miało na celu umożliwienie odliczenia przez skarżącą spółkę podatku z tytułu kwestionowanej faktury przy jednoczesnym uniknięciu opodatkowania transakcji na wcześniejszych etapach obrotu.