Postanowienie SN z dnia 6 lutego 2024 r., sygn. III USK 335/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Renata Żywicka

w sprawie z odwołania A. D.
‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Lublinie
‎o wysokość podstawy wymiaru składek,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 6 lutego 2024 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie
‎z dnia 29 czerwca 2022 r., sygn. akt III AUa 114/21,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. zasądza od A. D. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oddziału w Lublinie kwotę 1.800 zł (jeden tysiąc osiemset złotych) wraz z odsetkami wynikającymi z art. 98 § 1¹ kpc tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 29 czerwca 2022 r. oddalił apelację A. D. od wyroku Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 18 listopada 2020 r. oddalającego wniesione przez nią odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału Lublinie z dnia 15 października 2019 r. stwierdzającej, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, tj. emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe ubezpieczonej z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej stanowią odpowiednio kwoty: za grudzień 2017 r. - 2.557,80 zł, za styczeń 2018 r. oraz luty 2018 r. - 2.665,80 zł, za marzec 2018 r. - 1.891,86 zł, za kwiecień 2018 r. – 1.891,86 zł, od maja 2018 r. do lipca 2018 r. - 2.665 zł.

W wywiedzionej od powyższego wyroku skardze kasacyjnej odwołująca się podniosła zarzut naruszenia przepisów prawa procesowego: art. 382 k.p.c. oraz art. 327 § 1 pkt 1 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c., art. 6 i art. 8 k.p.a. w związku z art. 123 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 121 ze zm.), a także zarzut naruszenia prawa materialnego: art. 83 ust. 1 i 3 w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 5, art. 11 ust. 2, art. 12 ust. 1, art. 13 ust. 4, art. 18 ust. 8, art. 20 ust. 1 i art. 47 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, art. 18 ust. 8 w zw. z art. 8 ust. 6 pkt 1 i art. 20 ustawy systemowej, art. 2a ust. 2 pkt 2, ust. 3, art. 18 ust. 8, art. 20, art. 68 ust. 1 pkt 1c ustawy systemowej, art. 18 ust. 8, art. 20 ust. 1 i 3 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w zw. z art. 41 ust. 13, art. 68 ust. 1 pkt 1 lit. c, art. 83 ust. 1 pkt 3, art. 86 ust. 1 i 2 pkt 2 w związku z art. 2a ust. 1 i 2 ustawy systemowej, naruszenie zasady wolności, praw człowieka i obywatela określonych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., tj: zasady demokratycznego państwa prawa wyrażonej w art. 2 Konstytucji RP, zasady praworządności wyrażonej w art. 7 Konstytucji RP, konstytucyjnego prawa podmiotowego do zabezpieczenia społecznego, a także zasady wzajemności świadczeń z ubezpieczeń społecznych wyrażonych w art. 67 ust. 1 i 2 Konstytucji RP w związku z art. 84 i art. 217 Konstytucji RP poprzez naruszenie zasady pewności prawa i ochrony praw nabytych, zasady zaufania obywatela do państwa stanowionego przez nie prawa poprzez rażące naruszenie prawa przez błędną jego wykładnię tj. art. 18 ust. 8, art. 20 ust. 113 ustawy systemowej, a także art. 41 ust. 13, art. 68 ust. 1 pkt 1 lit. c. art. 83 ust. 1 pkt 3. art. 86 ust. 112 pkt 2 w związku z art. 2a ust. 2 pkt 2 ustawy systemowej polegające na bezpodstawnym odejściu od wykładni językowej i dokonanie prawotwórstwa przez Sąd wbrew woli ustawodawcy.