Postanowienie WSA w Łodzi z dnia 23 marca 2022 r., sygn. III SAB/Łd 50/18

Dnia 23 marca 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Alberciak po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2022 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. K. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. w przedmiocie wydania decyzji o zwolnieniu ze służby postanawia: 1. podjąć zawieszone postępowanie; 2. odrzucić skargę. e.o.

Uzasadnienie

31 maja 2017 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Ł., działając na podstawie art. 165 ust. 7 ustawy z 16 listopada 2016r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016r., poz. 1948 ze zm.) poinformował nadkomisarza celnego – J. K., że nie otrzymuje propozycji określającej nowe warunki zatrudnienia, oraz że zgodnie z art. 170 ust. 1 pkt 1 wskazanej ustawy stosunek służbowy ulega wygaszeniu z dniem 31 sierpnia 2017 r. W związku z powyższym od dnia 1 czerwca 2017 r. do dnia 31 sierpnia 2017r. będzie wykonywał obowiązki służbowe w [...] Samodzielnym Referacie Postępowania Celnego [...] Delegaturze [...] Urzędu Celno - Skarbowego w Ł..

Pismem z 31 maja 2017 r. skarżący wezwał Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. do przedłożenia propozycji służby.

Pismem z 7 czerwca 2017 r. przedstawił informacje uzupełniające w zakresie dotychczasowego przebiegu służby. Natomiast pismem z 13 czerwca 2017 rok strona wezwała Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. do usunięcia naruszenia prawa.

Pismami z 28 czerwca 2017 r. oraz 7 lipca 2017 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Ł.udzielił skarżącemu odpowiedzi na ww. pisma.

Odpowiadając na wezwanie z 13 czerwca 2017 r. do usunięcia naruszenia prawa, w związku z nieprzedstawieniem stronie przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. na podstawie art. 165 ust. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 roku, poz. 1948, ze zm.) propozycji pracy, poinformował, że wskazany wyżej przepis statuuje autonomiczne prawo pracodawcy - kierownika jednostki organizacyjnej wskazanej w przepisie, w zakresie rodzaju propozycji (tj. zatrudnienie na podstawie umowy o pracę albo pełnienia służby), jaka składana