Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Lublinie z dnia 23 marca 2022 r., sygn. I SA/Lu 568/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Kazubińska-Kręcisz Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca) WSA Andrzej Niezgoda Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Woźny po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 marca 2022 r. sprawy ze skargi M. J. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2015 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Lublinie (organ) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Puławach (organ I instancji) z 20 stycznia 2021 r. określającą M. J. (podatnik) zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2015 r. w wysokości 37.482 zł.

W uzasadnieniu tej treści rozstrzygnięcia organ wyjaśnił, że podatnik w rozpatrywanym roku podatkowym zawyżył koszty uzyskania przychodów o 184.500 zł w rezultacie uwzględnienia po stronie kosztów uzyskania przychodów 13 faktur wystawionych na rzecz podatnika przez Przedsiębiorstwo Wielobranżowe M. (por. zestawienie na s. 2-3 decyzji organu I instancji i s. 8 decyzji kontrolowanej).

W tych fakturach opisano prace: remontowe, konserwatorskie i remontowo -budowlane.

Organ ustalił, że firma podatnika wykonywała usługi budowlane i remontowe w większości jako podwykonawca. Dotyczyły one przede wszystkim obiektów zabytkowych oraz przemysłowych. Prace były wykonywane na rzecz: M. , S. T. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Podatnik zasadniczo używał materiałów pochodzących od inwestorów. Sporadycznie kupował małe ilości materiałów.

Zdaniem organu, z materiału dowodowego wynika, że wystawca spornych faktur nie mógł być i nie był podwykonawcą firmy podatnika w zakresie robót w nich opisanych. Organ - co do zasady - nie podważał faktu wykonania robót, ale stwierdził - z nawiązaniem do treści zgromadzonego materiału dowodowego, zasad logiki i doświadczenia życiowego - że nie było to wynikiem aktywności gospodarczej firmy M. K..

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00