Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 23 marca 2022 r., sygn. I SA/Po 151/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Sędziowie Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędzia WSA Barbara Rennert (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 marca 2022 r. sprawy ze skargi I.N. na decyzję Naczelnika [...] Urzędu Celno - Skarbowego w [...] z dnia [...] grudnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od października do grudnia 2013 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu [...] stycznia 2021 r. I. N. wniósł skargę na decyzję Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w P. z [...] grudnia 2020 r. nr [...], utrzymującej w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w P. z [...] grudnia 2019 r. nr [...], określającą skarżącemu podatek od towarów i usług za poszczególne miesiące od października do grudnia 2013 r.

Powyższa skarga została wywiedziona na tle stanu faktycznego sprawy, w której Naczelnik [...] Urzędu Celno-Skarbowego w P., po przeprowadzeniu kontroli celno-skarbowej, postanowieniem z [...] maja 2019 r. przekształcił ją w postępowanie podatkowe, które zakończył decyzją z [...] grudnia 2019 r. Uzasadniając decyzję, Naczelnik ustalił, że w ww. okresie skarżący prowadził działalność gospodarczą pod nazwą "A" I. N. w zakresie sprzedaży hurtowej pozostałych maszyn i urządzeń. W ewidencjach nabyć, prowadzonych dla potrzeb podatku od towarów i usług, ujął faktury VAT wystawione przez "B" sp. z o.o., które nie dokumentują rzeczywistych transakcji gospodarczych. Zdaniem organu skarżący świadomie uczestniczył w łańcuchu podmiotów mających dokonywać transakcji obrotu maszynami w celu uzyskania nienależnego zwrotu podatku VAT. W powyższym łańcuchu, poza jego firmą, uczestniczyły także: "C", "D" sp. z o.o., "E" sp. z o.o., "F" sp. z o.o. oraz "B" sp. z o.o. W łańcuchu dostaw w roli znikającego podatnika wystąpiły firmy "D", "E", "F". Następnie wystąpił pośrednik, którym był R. P. (działający przez "B" oraz firma skarżącego, jako czerpiąca zyski. "D", "E" oraz "F" nie płaciły podatku od towarów i usług (w deklaracjach VAT wykazywały nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym) i pełniły rolę "znikającego podatnika". Nie prowadziły w rzeczywistości działalności gospodarczej, a ich powstanie miało umożliwić zalegalizowanie źródła pochodzenia maszyn oraz odliczenie podatku od towarów i usług przez pozostałych odbiorców w łańcuchu dostaw maszyn i ich części. Kolejne firmy miały za zadanie wydłużyć łańcuch dostaw w celu utrudnienia ustalenia faktycznego pochodzenia maszyn. Firma skarżącego w związku z eksportem maszyn do P. otrzymała zwroty podatku od towarów i usług. Organ nie ustalił jakie było rzeczywiste źródło pochodzenia maszyn, które zostały sprzedane do ostatnich w łańcuchu odbiorców. Udokumentowane formalnie transakcje zakupu maszyn i urządzeń, w ramach łańcucha dostaw nie miały odzwierciedlenia w rzeczywistości, o czym świadczyły m.in.: brak zabezpieczenia finansowego, brak jakiegokolwiek ubezpieczenia wartościowego towaru, brak potencjału gospodarczego podmiotów biorących udział na poszczególnych etapach łańcucha. Zwrócono także uwagę na brak sensu w ujęciu ekonomicznym, jak i logicznym w funkcjonowaniu dostaw towarów z podmiotów, które w łańcuchowej transakcji zbywania tego samego towaru przez szereg podmiotów, następnie same je nabywają lub pozyskują środki. Zdaniem organu skarżący dysponował towarem, który następnie był przedmiotem eksportu do P. , jednakże nie został on nabyty od "B", a pochodził z niewiadomego źródła. Spółka "B" umieszczała sama tabliczki znamionowe na maszynach i urządzeniach z informacją, że jest ich producentem. Ponadto uczestniczący w obrocie maszynami i urządzeniami R. P., posiadający wiedzę i doświadczenie w zakresie maszyn i urządzeń przemysłu spożywczego, wykazał się wyjątkową niepamięcią i niewiedzą w zakresie dokonywanych transakcji. Powyższe świadczy o tym, że poszczególne strony porozumienia, mając świadomość o ukrytym celu obrotu towarem, jakim był zamiar osiągnięcia znacznej korzyści majątkowej przez "A" I. N., dokonując czynności zakupu i towarów uprawdopodobniły jedynie rzeczywisty charakter zawieranych transakcji. Przy czym proceder dokonywanej niezgodnej z rzeczywistością czynności zakończył się na etapie "zakupu" w ostatnim ogniwie łańcucha firm biorących udział w tym procederze, tj. zakupu przez firmę skarżącego. Wobec powyższego organ uznał, że podatnik dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur niedokumentujących rzeczywistych transakcji gospodarczych, czym naruszył art. 86 ust. 1 w zw. z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej: "u.p.t.u.").