Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 marca 2022 r., sygn. II SA/Wa 3866/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej, Sędzia WSA Andrzej Góraj, Sędzia WSA Iwona Maciejuk (spr.), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 23 marca 2022 r. sprawy ze skargi W. P. na postanowienie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z dnia [...] września 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia żądanej treści 1. uchyla zaskarżone postanowienie i postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w P. z dnia [...] lipca 2021 r.; 2. zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz skarżącego W. P. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w [...] postanowieniem z dnia [...] lipca 2021 r. nr [...], na podstawie art. 219 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 735), po rozpatrzeniu wniosku z dnia [...] listopada 2020 r. o potwierdzenie pełnienia służby w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu, o których mowa w art. 15 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 723 ze zm.) w okresie od [...] maja 2004 r. do [...] grudnia 2020 r. odmówił wydania zaświadczenia żądanej treści.

W uzasadnieniu wskazał m.in., że w wyniku podjętych w sprawie czynności stwierdzono, że W. P. w okresie, którego dotyczy wniosek tj. w od [...] maja 2004 r. do [...] grudnia 2020 r. pełnił służbę w Oddziale [...] w [...], w Referacie [...] i w Referacie [...]. Organ podał, że na podstawie informacji pozyskanych od Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w [...] pismami z dnia [...] listopada 2020 r., z dnia [...] lutego 2021 r., z dnia [...] kwietnia 2021 r. i z dnia [...] maja 2021 r. oraz przeprowadzonej kwerendy akt osobowych, stwierdzono, że w trakcie wykonywania obowiązków służbowych w okresie od [...] maja 2004 r. do [...] grudnia 2020 r. wnioskodawca wykonywał czynności operacyjno-rozpoznawcze lub dochodzeniowo-śledcze albo interwencje w celu ochrony osób, mienia lub przywrócenia porządku publicznego w o których mowa w art. 15 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji(...), co najmniej 6 razy w roku kalendarzowym. Organ wskazał, że sytuacje, zdarzenia lub czynności wskazane w przepisie § 4 pkt 1 rozporządzenia muszą być rozumiane dosłownie, albowiem uprawnienia zwiększenia wymiaru emerytury wynikają dokładnie z opisanych w przepisie sytuacji, zdarzeń lub czynności, nie zaś z okoliczności podobnych. Zagrożenie życia i zdrowia musi być rzeczywiste – wprost wynikające - a nie dające się jedynie przewidzieć, nie może mieć charakteru abstrakcyjnego, lecz być obiektywne i konkretne. Chodzi przy tym o konkretne sytuacje zagrożenia życia i zdrowia z określeniem ich daty, miejsca, przebiegu zdarzenia.