Wyrok NSA z dnia 22 marca 2022 r., sygn. I FSK 1402/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (spr.), Sędzia WSA (del.) Elżbieta Olechniewicz, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 marca 2018 r. sygn. akt I SA/Łd 23/18 w sprawie ze skargi S. w O. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 10 listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za listopad 2011 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 10 listopada 2017 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję [...] z 30 września 2016 r. nr [...], 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi na rzecz S. w O. kwotę 13917 (trzynaście tysięcy dziewięćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Wyrokiem z 27 marca 2018 r. sygn. akt I SA/Łd 23/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi (dalej: WSA) oddalił skargę S. z siedzibą w O. (dalej: S., skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi (dalej: DIAS) z dnia 10 listopada 2017 r. w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za listopad 2011 r. (opisany wyrok i powołane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są w internetowej bazie orzeczeń CBOSA).

1.2. Sąd podał, że ww. decyzją DIAS utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. (dalej: NUS) z 30 września 2016 r. określającą S. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za listopad 2011 r. w kwocie 109.905 zł.

Organ odwoławczy stwierdził, że istota sporu w przedmiotowej sprawie sprowadza się do określenia momentu przekazania przez S. aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa do Z. Spółka z o.o. w O. (dalej: Z.) a w rezultacie do rozstrzygnięcia, czy zasadnie organ I instancji uznał, że strona w rozliczeniu za listopad 2011 r. zawyżyła podatek należny o kwotę 163.659,84 zł wykazaną w fakturze z dnia 30 maja 2012 r, nr [...] na kwotę netto 711.564,54 zł (w tym VAT 163.659,84 zł) za koszty ciepła za październik 2011 r. oraz zaniżyła ten podatek o łączną wartość 95.632 zł wynikającą ze 194 faktur VAT wystawionych przez Z. w dniu 31 października 2011 r. dotyczących dostaw ciepła, dostaw z tytułu dzierżaw, obciążeń za energię elektryczną oraz opłat eksploatacyjnych, które to faktury w ocenie organu I instancji winny być wystawione przez stronę.