Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 22 marca 2022 r., sygn. II GSK 2610/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Anna Stec Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędzia del. WSA Tomasz Smoleń (spr.) Protokolant Jerzy Stelmaszuk po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2022 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Farmaceutycznego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 sierpnia 2021 r. sygn. akt V SA/Wa 1079/21 w sprawie ze skargi (...) na decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia (...) r. nr (...) w przedmiocie stwierdzenia naruszenia zakazu prowadzenia apteki, nakazu zaprzestania prowadzenia reklamy apteki ogólnodostępnej oraz nałożenia kary pieniężnej 1.oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Głównego Inspektora Farmaceutycznego na rzecz (...) w (...) 675 (sześćset siedemdziesiąt pięć) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 4 sierpnia 2021 r. sygn. akt V SA/Wa 1079/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi (...) w (...) na decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia (...)r. nr (..) w przedmiocie stwierdzenia naruszenia zakazu prowadzenia reklamy apteki, nakazu zaprzestania prowadzenia reklamy apteki ogólnodostępnej oraz nałożenia kary pieniężnej, w punkcie 1. uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kujawsko-Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego z dnia (...) r., w punkcie 2. umorzył postępowanie administracyjne, w punkcie 3. zasądził od Głównego Inspektora Farmaceutycznego na rzecz zwrot kosztów postępowania sądowego.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Pismem z dnia (...) r., WIF zawiadomił stronę - (..) (dalej "spółka", "skarżąca", "strona") o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie podejrzenia prowadzenia reklamy apteki ogólnodostępnej tj. o nazwie ,,(...)" zlokalizowanej przy ul. (...) w (...) za pomocą banneru reklamowego zlokalizowanego przy ul. (...) na nośniku wielkoformatowym. Strona poinformowała, że przedmiotowy baner został zamontowany w dniu (...) r. oraz podniosła, iż nie jest zrozumiałe, dlaczego organ określa przedmiotowy baner informacyjny jako baner reklamowy, gdyż zdaniem strony z treści banneru wynika, że nie stanowi on reklamy, o której mowa w art. 94a ust. 1 ustawy z 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz.U. 2019 poz. 499 ze zm., dalej: u.p.f.), a jedynie dopuszczalną informację o lokalizacji apteki.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00